Moeilijk te geloven
Als geloven moeilijk is
Geloven is een weten, maar toch heel anders dan ander menselijk kennen. We zien, horen en voelen niet. De goede God heeft de persoon van Teresia van Lisieux in het midden van de kerk een plaats gegeven om ons te laten zien, dat Hij er, ook bij ons, toch altijd is. De meest bizarre dingen kunnen in een mens opkomen; bidden lijkt soms op droogzwemmen, we doen, maar het lijkt alsof het niet echt is. Omdat we niet zien vragen we ons soms af: is het wel echt ? Sombere gedachten en twijfels vallen in ons over elkaar heen........Toch zijn we dan heilig, zijn we van Jezus, al lijkt Hij in slaap als het om antwoorden gaat.
Teresia heeft ook dit ‘kleed’ met ons gedragen. Jezus wil ons troost en bemoediging, ja Zijn nabijheid nu uitzeggen in haar woorden, die ze in haar ‘dagboek’ schreef:
“Als ik mijn door de duisternissen vermoeide hart wat rust wil schenken door te denken aan het lichtende land waar ik naar verlang, dan wordt mijn kwelling verdubbeld. Het lijkt wel of de duisternissen de stem aannemen van de zondaars en spottende tegen mij zeggen: ‘ Je droomt van het licht, van een vaderland vol heerlijke geuren, je droomt van een eeuwig bezit van de Schepper van al die wonderen, je denkt op een dag uit de mistbanken te komen, die je omgeven! Toe maar, toe maar, verheug je over de dood die je niet geven zal wat je hoopt, maar een nog diepere nacht, de nacht van het niets.’.......Ik wil hier niet langer over schrijven, ik zou bang zijn dat ik God ging lasteren. Ik ben zelfs bang dat ik er te veel over heb gezegd....
Moge Jezus het mij vergeven als ik Hem verdriet heb aangedaan, maar Hij weet het wel:
al geniet ik niet van het geloof, toch probeer ik tenminste om naar het geloof te handelen Ik denk, dat ik sinds een jaar meer akten van geloof heb gesteld dan gedurende mijn hele leven.
Ik ga gauw naar Jezus en ik zeg Hem; dat ik gelukkig ben dat ik niet genieten mag van de die mooie hemel, opdat Hij hem kan openstellen voor de arme ongelovigen....... Als ik in mijn gedichten het geluk van de hemel bezing, het eeuwige bezit van God, dan voel ik daar geen enkele vreugde over, want ik zing eenvoudig wat ik wil geloven.”
Teresia, je bent een zus van ieder van ons, óók in je geloven en in het vechten ervoor; bid dat wij het er ook zo goed van afbrengen. Vraag voor ons nu even een beetje licht, wat troost en bemoediging, want het is nu soms nog veel moeilijker dan in jouw tijd!