B-04-07/02/2021 - 5e zondag door het jaar
“ Jezus genas vele zieken met allerlei kwalen en Hij dreef veel demonen uit.
En in alle vroegte, het was nog nacht,
stond Hij op, ging naar buiten naar
een eenzame plaats, en bleef daar bidden….
Simon en zijn metgezellen gingen Hem achterna, vonden Hem en zeiden tegen Jezus: Iedereen zoekt U….”
( Mc.1:34-38)
INLEIDING
We horen het nog steeds op het eind van het voorlezen ook na het evangelie. na Jezus woorden, houdt de diaken of de priester het boek open omhoog, en hij zegt. ZO spreekt de Heer !
Ja, de lezingen van deze dag, geven ons niet alleen een beeld van Jezus, die HIER nu bij ONS is, en die altijd bezig zal zijn, bezig met ons geluk, …ja en ook met onze zware dingen, die wij mensen ook doormaken.
We geven ons bij het begin van deze Heilige Mis aan die Jezus,….we moeten Hem beter leren kennen, en om zo te zeggen: de WEG VRAGEN NAAR ZIJN HART….
WE zijn allemaal zondaars, mensen die tekort schieten, anderen niet zien met hun noden, waar ze hulp nodig hebben…..en zelfs als we zelf in nood zijn, vergeten we, dat Hij wacht, en ons roepen wil horen.
Daarom zeggen we het vanuit het diepst van ons hart…..
HOMILIE
Ja, als we meegelezen hebben met God, zoals we Hem kennen…uit het oude Testament, eeuwen geleden, en ook nu wij, die Jezus bij ons hebben, en weten…..ja, bezig met ons, ons geluk…..
We konden het lezen in het boek Job, van wie ons verhaal zo lang geleden werd opgeschreven…..Hoe het ons mensen goed kan gaan, soms, maar het lijkt dat ons mensenbestaan ook heel moeilijk is.
Wij mensen van nu , kunnen ons het helemaal voorstellen met ons verhaal over de Corona, dat vreselijk getob met onze gezondheid….Door dat virus zijn we hier maar met enkele mensen, ver zittend van elkaar, om elkaar niet met de ziekte aan te steken…..Velen van ons hebben aan die ziekte een of meer dierbaren door hun sterven uit het zicht verloren,…. anderen zijn er doorheen gekomen, of tobben met allerlei bij-kwalen.
We horen Job ook in zijn eigen hart tot de lieve Heer bidden:
We kennen allemaal vruchteloze maanden en nachten lang van getob….Hoe lang duurt het tot de morgen? En ’s morgens kijken we uit naar de avond…zal ik nog lang leven, en ook de ogen moeten sluiten?
En bij Paulus in de tweede lezing……..hij doet zijn best om anderen te helpen, om de mensen, Jezus, God te leren kennen…..En als gelovige probeer ik ook geduldig te luisteren naar de zware verhalen van andere mensen…..Ik wil ook proberen om mensen proberen te helpen, te redden….
Ja, het zijn bekende woorden, en dan komt JEZUS de Zoon van God……
Ja, en ik moet het meteen toch maar zeggen…..als we net als anderen aan het tobben zijn en we alles maar zwart zien, en geen licht, en geen gelach lijken te horen al is het maar van een paar spelende kinderen…..
En TOCH die Jezus is er, hier naast ons, naast mij,….Hij luistert naar ons praten….Hij hoort ons gehuil en getob al langer, als wij moeite hebben met slapen.
Het verhaal begint al met de schoonmoeder van de eerste Paus Simon Petrus.
Als Jezus met de leerlingen uit de Joodse kerk komt, na hun bidden en zingen, gaan ze naar het huis van Simon en daar horen ze dat de schoonmoeder van Simon….heel erg ziek is.
En die God….komt naar ons toe……Jezus ziet, voelt mee en gaat naar haar toe, en wat je van Jezus dikwijls hoort en ziet…Hij legt Zijn hand op haar hoofd, en meteen kan ze opstaan, en Hij nodigt haar uit,’ en nu voel je je beter om voor ons iets lekkers klaar te maken’.
Dan gaan Jezus en zijn leerlingen verder met de Joodse zondag, werken mogen ze niet, en niet met zieken in aanraking komen, …Maar, als de avond valt, dan is hun sabbat, zondag voorbij, en komen de zieken met geestelijke en lichamelijke kwalen naar hen toe…..Ieder krijgt aandacht, Zijn lieve blik, noemt ieder met haar of zijn eigen naam……
Jezus genas, Hij kan dat lijden van groot en klein niet aanzien, tranen wegwissen.... …..blijde gezichten…
En Jezus vertelt WEL ERBIJ….ja iedereen is nu beter…we zullen later allemaal op onze tijd sterven…..dit leven blijft niet, je zo mooie lichaam ziet er goed uit, maar na de dood komt het ECHTE LEVEN. Jezus…..
Ja, ik zou het graag nog een keer zeggen, en zelf heb ik met honderden of duizenden gebeden, de hand opgelegd, gezalfd met ziekenolie…en toch ook de uitvaarten, meer dan 50 keer elk jaar weer…weer tranen. En toch PASEN, Jezus moest ook sterven, en de derde dag stond Hij op, en liet zich voelen en zien aan de leerlingen van toen.
Het lijkt dat de moderne mens, die we zijn, alleen maar die dood aan ziet komen van ons zelf of onze dierbaren en daarbij niet de weg naar God zoekt, naar Hem die helpt, geneest, troost biedt…..
En we komen bij elkaar , en vanwege de moderne ziekte, komen velen niet eens meer voor het afscheid in de kerk of sommigen geloven niet meer dat het waarde heeft.
En toch is er het Kruis, teken van Leven…..en we vertellen het elkaar ook NU…Jezus leeft….ja ondanks ons geschrei en gehuil…
WE moesten er meer aan doen, en ik zeg wel nu er zoveel kerken leeg blijven, en er niemand meer lijkt te willen komen……We vinden elkaar , we vinden enkel mensen, die geloven, die Jezus, God-Lief aanroepen….en zoveel tijd per week is de kerk voortaan weer open, en mensen halen een priester bij het verdriet of diaken of mensen met hun rozenkrans, en ze komen hier weer bidden om het EEUWIG LEVEN
Troost elkaar met deze woorden!
Want in ons hart brandt Zijn vuur, Hij doet dit vuur voor ieder van ons branden, net als voor de mensen in het verhaal, ook voor jou en voor iedereen, ook vandaag!