A-12/07/2020 - 15e zondag door het jaar 

 

“ Zo zal het ook gaan met het woord dat komt uit mijn mond: het keert niet vruchteloos naar Mij terug, maar pas als het heeft gedaan…. waartoe Ik het heb gezonden. “ 

( Jes. 55:11 )

 

 

 

Dierbare gelovigen, 

 

We komen Jezus vandaag tegen  aan de oever van het meer….En er komt veel volk op Hem af,….. Jezus gaat daarom  in een bootje zitten, dat de vissers, een stukje van de kant af  leggen….Iedereen kan Hem zien en over het water kunnen ze Jezus beter verstaan……

Veel volk, en Jezus wil eigenlijk, dat ieder Hem kan HOREN TOT IN ZIJN HART….

En Hij neem heel dikwijls om alles beter  uit te leggen een voorbeeld, zoals we dat vandaag lezen over ZAAIEN, dat de kleine boer van toen, met de hand over het land verspreidt met krachtige strooiende arm…….

Waar Jezus naar toe wil…en Hij denkt…Hoe vertel ik aan de mensen wat de Vader in de hemel tegen mij, tegen iedereen van NU ons willen zeggen…..Lange theoretische verhalen, dat werkt niet met zoveel mensen, en dan luisteren ze ook niet meer, na een paar zinnen……

En Jezus haalt het voorbeeld van wat ze TOEN allemaal kenden….zaaien, strooien van korrels graan over de akker….En het is duidelijk, dat lang niet alles goed terecht komt…als er een windje staat, valt het op de weg,  of de vogels pikken het gauw op…..of het valt tussen onkruid….

Ja, ik sta het hier te vertellen en dat kan ieder wel volgen…..en Jezus, zoals ik al zei, wil IEDEREEN RAKEN IN HET HART….Hij zit daar om ieder van al die mensen te vertellen, dat God niet alleen maar iemand is, hoog ergens in de hemel…maar IEMAND, die bij de mensen wil zijn, die Liefde heeft, voor ieder van wie Hij houdt, Jezus wil ook ons NU dat duidelijk maken….

Nu kunnen ze naar Hem luisteren, maar als je Jezus volgt in de bijbel, kun je volgen, dat die mensen eigenlijk maar moeilijk kunnen blijven luisteren, want ze hebben allemaal andere zorgen…..En Hij weet het: als Hij zijn verhaal dadelijk heeft verteld, vliegen ze op Hem af, met hun zieken, met: dat ze melaatsen in de familie hebben die thuis niet kunnen wonen,  en zo veel zorgen en problemen ….. Intussen zoals wij hier zitten luisteren, …en ieder heeft wat, en vergeet ook niet de mooie dingen: van elkaar houden en gevonden hebben…..

Je zou, om dat te voelen,  iemand kunnen vragen om even rond te gaan , en ieder van ons een paar korrels zaad in je hand te doen voelen.

En, zoals in het verhaal van Jezus over stukken grond die weinig, veel o zeer veel opbrengt…..

Zo denkt even ieder aan zijn goede dingen die we al gekregen hebben. en ik was laats bij een man die vaak angstaanvallen heeft en daaronder lijdt….en als ik kom luister je naar alles wat hij wil vertellen, maar dan ook even stil….en we gaan samen, moeilijk is dat ….de goede dingen zeggen die hij ook heeft….je hebt een huisje waar je graag woont, en vrienden, en mensen die je opzoeken……

Misschien denken we: je gaat van het verhaal weg, maar NEE, ik wil vertellen wat Jezus IEDER VAN ONS NU IN WIL GEVEN, WAT IEDER VAN ONS HET MEEST NU NODIG HEEFT….

Ja, zo doen we dat en daarom ook gaan we God vragen om bij ons te zijn en te helpen…..en we noemen van alles op en dan wordt het stil, om jouw eigen hart stil te laten spreken…

Och mensen we moeten nog groeien in het durven weten dat Hij er Is en KIJKT en alles weet en dat we alles kunnen zeggen…..

 

En ook nog dit…..

 

Zusters en broeders, wellicht lukt het niet altijd om alleen maar te luisteren en te leven naar de woorden en daden van God en van Jezus. Wellicht trekken soms andere woorden, andere ideeën en andere verlangens onze aandacht. Wellicht slagen we er gewoon niet in, ook al doen we ons best. Misschien worden we zelfs stilaan moedeloos, omdat onze Kerk zo achteruit lijkt te hollen, er bijna geen priesters meer zijn en de meeste medewerkers oudere mensen zijn. Misschien zijn we ook ontmoedigd als we naar de wereld om ons heen kijken, want dan zien we een groeiend egoïsme en een groeiende onverschilligheid. En we worden ook geconfronteerd met een steeds agressievere islam die er werk van maakt christenen en andere zogezegd ongelovigen te vervolgen en uit te moorden. Maar we moeten niet moedeloos worden en het niet opgeven, want God is onuitroeibaar en zijn woorden verdwijnen niet zomaar met de wind. Dat horen we prachtig in de eerste lezing. Daarin zegt God de Heer: ‘Zoals de regen en de sneeuw neerdalen uit de hemel en daarheen niet terugkeren zonder eerst de aarde te doordrenken, haar te bevruchten en te laten gedijen, zodat er zaad is om te zaaien en brood om te eten – zo keert ook het woord dat voortkomt uit mijn mond niet vruchteloos naar Mij terug, niet zonder eerst te doen wat Ik wil, en te volbrengen wat Ik gebied.’ Mogen dit voor ons  woorden van hoop en van troost zijn. Woorden die ons aanzetten dertig- en zestig- en honderdvoudig vrucht voort te brengen in Gods Rijk van liefde en vrede. Amen.