C-17/01/2016 - 2e zondag door het jaar
 
 
“ In die tijd was er een bruiloft te Kana in
Galilea, waarbij de moeder van Jezus aanwezig was.
Jezus en zijn leerlingen waren eveneens op die
bruiloft uitgenodigd “
(  Joh.2:1-3 “
 
 
INLEIDING
 
 
Ook van harte welkom bij het begin van deze Heilige Mis, waarmee we de zondag mogen vieren. Vandaag komt er een heel bekend verhaal, dat van de bruiloft van Kana, het eerste wonder dat Jezus deed bij zijn  komst onder de mensen. Hij, de Zoon van God, komt in onze gestalte, met onze woorden en op zijn manier met zijn stem Gods Woord vertalen.
Het zal de moeite  waard zijn, om zoals we hier nu bij elkaar zijn, te ontdekken wat uit het evangelie voor ons bijzonder kan aanspreken, kan binnenkomen onder ons samen, maar ook in het hart van ieder die er is.
Bereiden we ons dan voor wat meer ruimte te maken in onszelf door ons gebed om vergeving, zodat we beter van harte kunnen meedoen.
 
HOMILIE
 
U begrijpt natuurlijk wel, dat ik, ook na de lange 62 jaren, nooit het woord mag nemen, zonder eerste goed te hebben nagedacht over wat WIJ MENSEN VAN NU kunnen overdenken van GODS WOORD dat ons wordt aangereikt.
Ik gebruik nooit een preek van zoveel jaren… iedere keer ga ik aan het begin van de week de lezingen doornemen, en een gebedje erbij tot de Heilige Geest, dan het boek dicht en zo enkele keren , totdat ik goed op de helft probeer op te schrijven wat ik denk dat goed voor ons kan zijn.
Het zijn maar mensenwoorden, die van mij, maar de goede God wil door de stamelende woorden van een priester of diaken tot ons spreken.
Geen grote omhaal van plechtige woorden zoals vroeger wel toch meer  werd gedaan….Nu ga ik op weg, nadenkend wat ons hart raken kan.
 
Het verhaal van de bruiloft , daar is veel over te vertellen, zeker met een verhaal van een wonder….water, zes honderd liter, een hoeveelheid ….
Ook zou het de moeite waard zijn om samen met u nog eens na te denken over de waarde van de relatie van het echtpaar, in liefde en trouw……zeker in deze tijd, dat vele jongere mensen hoogstens voor de wet trouwen, en anders zo maar gaan samenwonen….Het komt doordat men niet meer weet hoe het huwelijk van twee mensen voor henzelf, en voor allen die erbij zijn, een tastbaar teken is van Gods goedheid en trouw aan elke mens.
Maar juist omdat ik deze woorden na zoveel keren over deze bruiloft te hebben gesproken en nagedacht met talloze gelovigen, kies ik iets heel anders uit……Juist wij mensen van deze tijd, ik weet het heel goed, en zou dat kunnen gebruiken al was het maar om te danken voor wat velen hier in hun relatie met man of vrouw zo veel mooie dingen hebben mogen beleven….ook als je dierbare al gestorven is.
Maar ik wil vast blijven staan bij de eerste regels…. dat de moeder van Jezus was er, en Jezus zelf was uitgenodigd met zijn vrienden.
Ja, God als mens aanwezig…..onder ons…..Ik denk dat we vroeger gauw startte met van alles over de bruiloft te vertellen, maar wat we verwaarloosd hebben is onze omgang met die HEER.
En het heeft het voordeel dat Jezus’ Moeder Maria er ook was ….. Zij die hem kende als geen ander, gelovige…..
En door ook de moeder te noemen, en dat ZIJ het was die de nood zag van het bruidspaar, dat ze te weinig wijn hadden ingekocht bij zoveel mensen, en vooral omdat zulk een feest toen wel dagen kon duren.
Ze zegt simpel tegen Jezus : ze hebben geen wijn meer…..
En Jezus geeft dan als antwoord, merkwaardig klinkt dat: Is dat soms uw verantwoording? Mijn uur is nog niet gekomen…..
Het gaat zo, omdat we VANDAAG het nog eens horen, WIJ OOK NU, dat je vooral met al je noden en de noden vooral die je bij anderen ziet……naar de lieve Heer toe te gaan…..
Jezus is er, en Hij moet voor mij en ieder van ons, telkens dichtbij gehaald worden in ons leven….Een rare vraag: bid je, praat je wel eens met Hem….de meeste gelovigen, willen het wel, misschien stil lukt dat dan ook, maar met je eigen woorden,…of doen we het met een Onze Vader?
Als we in deze tijd ons geloof bij de moderne mens willen brengen moet je hem aanwijzen, en zeggen, aan hem kun je alles vragen, of , wat ik ook steeds beter heb geleerd, we gaan het samen vragen…..Ik herinner me nu op dit moment hoe ik met vele mensen zo heb leren bidden, en daar leer je zelf van….eens voor de eerste keer in 1973 kwam ik in een huis waar de jongste dochter anorexia had, zo afschuwelijk mager was ze… en ze wilde leven en kon het niet, dat eten…Ik zei, ik kan naar je verhaal luisteren en wat met je bidden en je een zegen geven, een kruisje op je voorhoofd …. 
Ja, en Maria, bid hier  en zegt tegen Jezus: ze hebben geen wijn meer….en ze gelooft zo zeker dat ze tegen de mannen van de keuken zei: doe maar wat Hij jullie zeggen zal.
Dat is mijn woord voor jullie vandaag , en vergeet niet om met en voor de andere te vragen en samen te vragen, al is het wijn, of gezondheid, alles, en zieken een kruisje….en die Moeder van Jezus, och die bidt met ons ook mee NU…want dat weten zoveel mensen als je die kaarsjes ziet staan bij haar hier ook altijd. Amen
 
 
 
 
 


 
 

Maak jouw eigen website met JouwWeb