Even verder kijken
Ik weet niet of je het scheppingsverhaal wel eens eerder onder ogen hebt gehad. Je weet in ieder geval wel, dat er over dit verhaal dikwijls grappen gemaakt worden. Maar, ze kunnen zeggen wat ze willen, deze geschiedenis zó verteld "heeft iets". Om het diepe ervan te ontdekken, moet je het meer dan eens lezen. Ik ga nu a] zo lang met dit verhaal om, en telkens ontdek ik óf nieuwe dingen, óf wordt mijn aandacht gevestigd op iets wat ik daarvoor nooit zo gezien had. Daaraan merk je: we hebben te maken niet alleen met een door mensen prachtig geschreven verhaal, maar ook met een tekst die God gebruikte om er Zijn Woord van te maken. Je kunt zelfs zeggen, dat God iets van Zichzelf wil uitleggen in dit verhaal, en van man en vrouw, die op Hem lijken.
Want wat je kan zijn opgevallen in het eerste stukje dat ik uit het boek van de Schepping aanhaalde is, dat de mens beeld van God wordt genoemd.
Er staat: "Laten we mensen maken. Mensen die ons evenbeeld zijn, die op ons lijken".
Het Scheppingsverhaal is geen geschiedenisboek, en evenmin is het een handleiding voor natuurkunde. Maar ook is het geen bundel sprookjes. De bijbelgeleerden zeggen, dat het boek, zoals wij het kennen, ontstaan is uit verschillende bronnen. Van geslacht op geslacht hebben mensen nagedacht over het "waarom" en het "hoe" van deze wereld. Eerst zullen ze hun verhalen hebben doorverteld, en later, toen ze het schrijven meester waren, zijn deze verhalen het boek geworden, dat wij nu kennen.
Er zijn talloze boeken geschreven over alles wat ons in dit verhaal uitgebeeld wordt, als was het een groot indrukwekkend schilderstuk.
We zijn op zoek naar het "waarom" van de mens, en het wordt ons gemakkelijk gemaakt, want in het midden van heel de Schepping, van alles wat "zo mooi" geworden is, staan wij. Eerst de mens alleen ..... Merkwaardig bij alles wat God maakt wordt telkens gezegd: "En God zei ... " Hij sprak en het was er, aarde en hemel, planten en dieren, soort na soort.
Bij de mens is het heel anders. Eerst zegt God heel plechtig:
"Laten WIJ de mens maken. Ons evenbeeld, op ons lijkend ". Tot nu toe was als het ware alleen een verteller aan het woord over een God, die spreekt, en er ontstaat, wat Hij wil.
Maar, als er sprake is van de mens, is God er Zelf méér mee gemoeid: "Wij, op ons lijkend". Al is Hij te vermoeden, te geloven achter alles wat zo mooi en wonderlijk op ons af kan komen in heel de natuur, de mens vertelt iets van 'hoe' HIJ GOD zelf is.
De mens wordt eerst met een grote toewijding en tederheid gevormd uit de aarde. Dan blaast Hij hem de adem in. En hij is er, maar nog alleen .....