B-09/08/2015 - 19e zondag door het jaar
“Ik ben het levende brood,
dat uit de hemel is neergedaald.”
( Joh. 6: 41 )
Fijn dat we elkaar mogen zien op dit uur , in het samen gaan bidden en luisteren naar wat de lieve Heer ons vandaag op het hart wil drukken. Als we dadelijk gaan horen wat ons gezegd wordt, lijkt Jezus zich te herhalen, wat we vorige week al hebben horen zeggen: dat Hij voor ons het brood voor onderweg is......Hij heeft het dan tegen ons, tegen ons hart, ons binnenste, op wat in ons omgaat aan mooie dingen, herinneringen, en wat pijn doet en wat soms zwaar te dragen is.
Ja, er is Iemand in ons leven, die we zo niet horen praten zoals we elkaar kunnen verstaan.
We zullen zien dat het de moeite waard is om toch voor samen of voor ieder apart weer iets mee te krijgen.
We bereiden ons voor op Gods woord door Hem en elkaar te vragen om vergeving!
HOMILIE
Als iemand van onze dierbaren NU op vakantie is, en ze bellen zo maar op om te vragen: hoe het gaat? Weet je, wat je dan ook nog kunt zeggen: doe me een plezier, en als er daar een kerk of kerkje staat, wil je er even binnengaan, even stil, en daar een kaarsje aansteken, en dan zijn we nog dichter bij elkaar......
Ja, doe het, ik weet zeker dat het werkt.....Dat schoot me te binnen, toen ik aan het bladeren was in het missaal om te zien welke lezingen we zouden krijgen voor deze zondag.
We kunnen het horen van met name het evangelie, een herhaling zien van dat van de vorige week....en dan dikwijls de reactie: dat weten we al, waarom weer over Jezus als Brood?
Daar kan ik inkomen, en toch denk ik, dat de Goede God die bij ons die niet op vakantie zijn.... het ook goed en kort nog eens dieper in het hart griffen.
Kijk, onze mensen die in het buitenland zijn of op vakantie in eigen land, hoor je vaak zeggen, dat ze ginds een kerk of kapel zijn binnen gegaan, daar wel....en even zijn gaan stilzitten of een kaarsje aangestoken .... ik doe het zelf ook, en kijk rond hoe mensen daar de deur open hebben staan voor iedereen, hoe het er uit ziet, waar je aan kunt zien, dat ze geloven, in....en dat ze met veel moeite die ruimte hebben versierd en ingericht....
Wij zijn hier bij elkaar, en we weten dat het er netjes uitziet, en verzorgd, sober maar goed.
Er branden kaarsjes ook, maar belangrijker is, dat we samen zijn, en dat we het verhaal hebben gehoord uit het oude testament....waar de profeet Elia het moeilijk heeft ....en dan praat hij zoals wij dat ook doen als het leven ons zwaar valt....en Hij zegt tegen God: het is me teveel, laat me maar dood gaan, ...en hij kruipt verder onder de bremstruik en wil alleen nog probere te slapen......Maar ineens stoot een engel hem aan, en er ligt een warm gebakken brood....en er staat water ....‘Sta op en eet” ..... Dat doet hij en rolt zich weer op om door te slapen....maar God heeft geduld en stoot hem nog eens aan door die engel...Sta op, en eet want anders kun je niet verder reizen.... en hij at en dronk, en voelde zich beter, en ging op weg naar de berg van God de Horeb,,,,door de kracht van het brood dat God ons geeft.....
In het evangelie mopperen de mensen dat Jezus alsmaar zegt: Ik ben het brood dat uit de Hemel is gekomen.....en toch legt Hij nog eens uit, dat eten nodig is, maar dat Hij ons in het hart nog méér geeft,,,,, noem het liefde, meeleven met anderen, goed proberen te zijn, in vrede leven, en vooral ook dat we een sleutel om de nek gehangen krijgen, met zijn Naam....als teken dat Hij mee loopt, of als je ziek bent bij je zit... gewoon Jezus. En als wij het ervaren en dan doorvertellen aan de anderen, en vragen wat ze gezien hebben en of ze aan je gedacht hebben in die kerk of die kapel, met even stil, en dan kan die Naam hen ook geraakt hebben, of ze een kaarsje opsteken, dan blijf je nog langer er aan denken.
Als je dit brood eet, zul je leven in eeuwigheid zegt Hij.... Ik steek de naam ook maar opnieuw op zak voor onderweg.....