A-23/07/2017 - 16e zondag door het jaar
“ De Geest komt onze zwakheid te hulp.
Want wij weten niet eens hoe wij behoren te bidden,
maar de Geest pleit voor ons met onuitsprekelijke verzuchtingen. “
( Rom. 26-27 )
INLEIDING
Ja, al missen we er in deze tijd van vakantie, aan wie we alle goeds en mooie dagen toewensen, bij ons bijeenkomen is rondkijken en omzien naar elkaar: Goed dat je er bent, dat je komt mee bidden, mee luisteren naar GODS WOORD ….In de parabel van de vorige week over de zaaier begonnen we aan een periode dat de goede God ons juist Jezus laat ontmoeten, die ons vertelt over de Vader in de Hemel, de Schepper, die ons blijft probeert te ontmoeten…..hints te geven…Ik ben er …Jezus gaat door, zelfs als er bij mij, bij jou maar weinig aan oogst, aan goede tijden,van geloof en liefde lijkt binnen te halen valt.
Jezus zoekt naar woorden, en naar Beelden die we verstaan…vandaag….het kleinste zaadje, dat van de mosterdplant , groeit uit tot een boom, waar de vogels in komen nestelen.
WE leven in een tijd dat we HOOP en LIEFDE moeten bidden te ervaren, maar voor ook, dat WIJ GEROEPEN ZIJN om te zaaien, in onze straat en wijk en parochie….een lief woord, gebaar, en durven zeggen…: wil je nog eens een keer met me meegaan naar de kerk….
Enkele jaren geleden was er hier iemand die een lijstje had gemaakt voor zijn buurman…. wil je de brievenbus legen, de planten die bij elkaar staan in de keuken begieten. En weet je, wat ik ook aarzelend durf vragen: willen jullie zondag namens ons naar de kerk gaan?
God Vader in de hemel….help ons eerst vergeving te vragen, dat we het zaaien vergeten waren, of dat u bij mij telkens weer terugkomt…..zonder dwingen maar wel uit liefde.
HOMILIE
Dierbare mede-gelovigen, ik was deze week aan het denken over Gods Woord, dat Jezus ons vandaag toestopt in het verhaal van de boer, die zijn akker bestrooit met goed zaad, en het leek een goede oogst te worden, maar er kwam onkruid, en alles was voor niets,….hoe kan dat toch…in de wereld? Hoe kan dat toch in de natuur, die mislukking…..?
Ook komt Jezus nog met de hoop van het mosterdzaadje, het kleinste dat men toen kende, en er komt een boom uit met vruchten en de vogels komen graag er in nestelen.
We hebben na het voorlezen gezegd: dit is het WOORD van GOD.
En om me voor te bereiden op wat ik met u er over zou willen nadenken, dacht ik…..Ja, die woorden lezen en horen we, en priester of diaken zullen erover nadenken, en proberen er mee uit te leggen: over het kwade in de wereld, en het mislukken van oogsten, en andere rampen.
Maar ik dacht: Ik moet tegen mezelf en tegen u zeggen: Woord van God….Jezus praat tegen ons ….. Zijn stem klinkt in de woorden ….maar ik denk dat het goed is vandaag stil te staan…. bij misschien iets wat we als GELOVIGEN te weinig beleven….God praat tegen ons, zoekt ons op…
En toen ik hier over aan het nadenken was, over ons met de parabel van de dieren en het onkruid, in die week lazen we hoe GOD eeuwen lang geleden begon te spreken tegen Mozes….
In de Mis van een dezer dagen lazen we uit het boek Uittocht….het verhaal van Mozes, die in de woestijn was ondergedoken, omdat hij uit Egypte moest vluchten. Hij was herder bij de man die zijn schoonvader was geworden. Je kunt er nu nog komen op de plek in de woestijn….bij de berg Horeb….Mozes zag iets nieuws…een doornstruik stond in brand, laaiende vlammen, maar gek,hij verbrandde niet…. “ Hij dacht ik ga eens van dichtbij kijken om dat vreemde verschijnsel te onderzoeken. Hoe kan het dat die struik niet verbrandt? God spreekt dan ineens: Mozes, Mozes,….. twee keer, zoals vaak gebeurt als God roept…….En Mozes zegt: hier ben ik….
Dan zegt God: kom niet dichterbij, doe je sandalen uit, want dit is een heilige plek….En Mozes bedekte toen zijn gezicht, want hij durfde niet naar God op te zien……”
Ik dacht, ja God spreekt vandaag tegen ons samen en tegen ieder, ons noemend bij je naam…..en nog wel twee keer….
Voor Mozes was het nieuw…God zo dichtbij….En dan staat er dat hij zijn gezicht bedekte, bang, bang om blind te worden van Gods Licht????
Ja, ik weet het, we horen God meestal niet als Iemand die ons roept…..die je nodig heeft…..
Wij die God mogen kennen als een MENS geworden in Jezus….. en doe je ogen maar open, en kijk, want als Hij roept mag je ook kijken: wie mij roept…
En dan begint Jezus tegen ons te praten over hoe het in de wereld gaat….over mislukte oogsten door vijanden….en als Jezus met ons spreekt komen onze problemen, ons ziek zijn, ons gebrek …. en de vraag ; van de zaaiers: Waarom en Hoe kan dat ? Om het maar niet te hebben over oorlogen, vervolging, misbruik van kinderen….daar gaat het goede zaad van mensen …….
En ons geloof? Zovelen die thuis blijven.
MAAR vooral….Jezus oordeelt niemand….Hij vertelt over zaaien en kleinste plantje dat een boom, ook nu nog groot wordt…..Het mysterie van goed en kwaad…en waarom…en we kijken naar boven…hoe Jezus het in zijn lijf voelde….dit verhaal van goed zaad dat dood gaat.
We kijken op, we moeten weten dat Hij je roept bij je naam….Wil jij wat doen? Wil jij ook wat goeds zaaien?
We mogen bidden voor alles……maar we vergeten zelf te bidden met elkaar, met mensen: kom jij nog eens mee doen, als jij bidt kunt je mij ermee helpen.
Jezus leeft….Kom…..