C-09/10/2106 - 28e zondag door het jaar
“ ze bleven op een grote afstand staan en riepen luidkeels:
Jezus, Meester ontferm u over ons.”
( Lc. 17:12 -14 )
WELKOM
Eigenlijk heb ik u al welkom geheten door de wens waarmee elke H.Mis begint: De genade van Jezus Christus, de Vader en de Heilige Geest…..Wat zeggen wil: kijk eens die goede God met zijn geheim is met u. Hij leeft in elk hart van elke gedoopte….. We komen Gods Woord horen en Hij zal vandaag tegen ons spreken over mensen die ziek zijn en genezen worden……. Misschien staan we er straks verbaasd over, dat de melaatsen uit de verhalen genezen, en dat wij al zo vaak gebeden hebben om beterschap van dierbaren of vrienden, of van onszelf?
Toch hoop ik dat aan ieder gebeurt dat Jezus ons zal zeggen wat Hij in de laatste zin van het evangelie zal zeggen: Sta op en ga heen: uw geloof heeft u gered!
Bereiden we ons voor met onze schuld te belijden en vergeving te vragen voor alles wat ons geloven hindert,
HOMILIE
Beste Mensen, ik zou voor ons allen willen beginnen met de woorden, die Jezus zeker NU aan ons wil zeggen, de laatste zin van het evangelie: Sta op, en ga heen, uw geloof heeft u gered……
Dat zegt Hij tegen ons doorheen de verhalen over de twee genezingsverhalen van mannen die aan melaatsheid leden. Eerst een hoge man uit het buitenland van toen: en hij vindt het gek, die Syriër, dat hij bij een profeet komt, en die hem doorgeeft: ga je zeven keer onderdompelen in de Jordaan, maar als het wonder geschiedt is hij blij, en hij is gewonnen voor het geloof in de God van Israël.
Het verhaal bij Jezus….wat opvalt dat deze tien melaatsen, en je weet, dat ze met die ziekte niet in de stad mochten wonen, en altijd op afstand moesten blijven en mensen niet mochten aanraken… en Jezus zegt alleen, ga je laten zien aan de priesters, zoals Mozes dat voorgeschreven had bij mensen met melaatsheid.
.En onderweg, worden ze al genezen…….En dan komt er maar één terug om te danken…..
Misschien kun je het plaatsen dat negen van die tien mannen zich niet meer laten zien….misschien wel zo blij en enthousiast en terug bij vrouw en kinderen, dat ze er niet aan denken om God te danken……
Jezus zegt wel wat Hij voelt….ondankbaarheid!
Nu terug naar ons….wonderen gebeuren zelden, en de meesten hebben er geen meegemaakt…….en toch komt uit deze verhalen, dat God ons mensen van NU ook wil zeggen….ik maak alles van je mee, als je ziekt bent, of als je man of vrouw of kinderen hebt die ziek zijn……..Gewoon vragen, en wat opvalt bij die tien, zij noemen Jezus bij hun Naam….meestal zei men: Heer tegen Hem of : Meester.
Als je hoort van ziekte , of wonden, bidden om genezing, en als je twijfelend vraagt zal er niet veel kunnen gebeuren ……
Ik zeg er bovendien bij: de vele wonderen die Jezus, Zoon van God heeft gedaan, elke mens die iets wonderlijks kreeg is toch later aan een andere ziekte moeten sterven….zelfs degen die Hij uit de dood terug bracht!
Genezingen zijn een bemoediging, als ze gebeuren,
Als je het van dichtbij mee maakt, dan komen er mensen op af: sensatie…of dat kan toch niet ?
Daarom voor ons het verhaal….Jezus, mogen en kunnen we bij zijn Voornaam noemen, en zelfs Jij zeggen….God wil zo dicht bij ons zijn…..
Ook wij mogen Jezus zeggen als een kort gebed, ieder op zijn of haar eigen manier. Dan wordt ieder gehoord, en ieder krijgt antwoord, al is het door het gevoel van nabij zijn….of ervaren dat God dicht bij ons is.
Vele mensen doen als Jezus voor mensen in nood en pijn met zorg en toewijding.
Ook dat is een bemoediging van God, ….Laat het verhaal tot je doordringen van de tien melaatsen, en de Syriër …… en diezelfde God is er voor jou en voor iedereen hier….. Amen