C-40-5/03/2019 - Aswoensdag-
INLEIDING: MENS: WAAR BEN JE ?
Van harte welkom voor ieder……op deze merkwaardige dag in ons leven.
Na de tijd door het jaar, trekken we in de liturgie, na enkele weken van de kersttijd, de kleur PAARS aan, teken van bezinning en boete, zeg ook: tijd van inkeer.
Bovendien zijn we bij elkaar om ons te laten AANRAKEN met teken van AS, gekruist op het voorhoofd…..
We gaan binnen onder die tekens de grote voorbereiding op het PAASFEEST:
het FEEST van de VERRIJZENIS van Jezus Christus.
Weer gaan we dat grote geheim, dat diepe GELOOF dat ons bij ons doopsel is gegeven : DE Heer leeft, en wij in en met HEM.
In de veertig dagen zullen we samen als KERK de verhalen van het volk van God opnieuw gaan beleven….
De verhalen van de Heilige Schrift gaan ons gelezen worden, en opnieuw verteld voor ons NU, in deze tijd levend…..
hoe Jezus in ons bestaan kwam en alles van ons doorleefde tot zelfs het lijden en de dood …en ons bevrijd bij God de Vader bracht.
Zoals gezegd : we willen om zo te zeggen herinnerd worden aan alles wat op aarde voorbij gaat, met dat teken van AS voorbijgaan….
En er zal tot ieder gezegd worden: ook jij, ook :
Ge zijt stof en tot stof zilt ge wederkeren.
Dat vraagt van ons binnen te gaan in de bekering…..we willen met Gods genade een nieuwe start maken ons afkerend van afbraak en dood…..
willen ons overgeven aan de lieve Heer, opnieuw!
Mag ik dan de woorden uitspreken over de as:
Help ons dan, Heer God, deze tijd van christelijke dienst
te beginnen met een heilig vasten,
om in de strijd tegen de machten van het kwaad
sterk te staan door de beoefening van de matigheid.
Door onze Heer Jezus Christus,uw Zoon,
die met U leeft en heerst in de eenheid van de heilige Geest
God, door de eeuwen der eeuwen. Amen
HOMILIE
Dierbaren, We waren gisteren bij elkaar onder het motto:
MENS, WAAR BEN JE ?
Hoe goed ons de woorden ons ook worden voorgelezen, ze gaan zo vlug voorbij….
En als we straks naar buiten gaan en de veertigdagentijd begonnen is, wat heeft ons geraakt?
Misschien een goede raad, om je boekje mee te nemen, om straks of morgen of een van de dagen met paars…nog eens door te bladeren…..
Ja, er staat voor ieder best wat in een woordje of een zin, of zo maar een stukje.
Als je de taak hebt om de homilie te houden, moet en mag je er van uitgaan, dat de Heilige Geest dat ingeeft, waar we samen iets aan hebben. En wij moderne mensen, we zijn gauw afgeleid….maar ik ga het proberen om met u bij de profeet Joël binnen te gaan…..
Dat is een tekst, die ons diep kan ontroeren….want hier roept hard of zegt zacht in ons hart de lieve Heer, want God hoor je spreken, zoals eens tegen Adam na de zonde….waar bent je…..Maar nu dringen in zijn woorden: Waar ben Je …van Jezus door
Och mensen, komt toch terug…Ik kan jullie niet missen….Neen jullie hoeven niet van alles aan dingen te doen van offeren en vasten……God U zegt….Ja, jij en jij.kom naar me toe en geef me je hart…..
Ja jullie zien me als een God die boos gewaarschuwd heeft de eeuwen door.maar nu kijk, en laat het tot je doordringen…Ik ben een God die genadig is en barmhartige en wil vergeven en een nieuwe start met jullie maken.
Kom terug. Deze veertigdagentijd is een tijd van terugkeren naar God. Maar zijn we dan van Hem afgedwaald? Doen we niet ons best? Is het zo erg met ons gesteld?
Ik ben nu toch hier…? En we zijn telkens hierheen gekomen, en we bidden met de kerk GEBEDEN van dank en lof, en U hoort ons
Terugkeren naar God betekent niet dat we ons terug moeten trekken uit deze wereld. Dat is weggelegd heel verschillend van de taak die je hebt…..werkend of nu rusten…. de kloosterlingen..van allerlei werk … Wij staan , hoe oud toch midden in de wereld, daar ligt onze roeping en zending. De vraag is hoe wij in de wereld staan.
———-De wereld is als een draaikolk die alles mee zuigt. De wereld is niet bekommerd om God of om Gods kinderen. De wereld biedt veel aantrekkelijks, in de hoop dat we volop meedoen, dan draait de wereld verder door. “Keert tot Mij terug, van ganser harte.”
Goede werken, is het ook niet zo groots want wat hebben weg te geven?
“Keert tot Mij terug met vasten, met geween en met rouwklacht. Scheurt uw hart en niet uw kleren, keert terug tot de Heer uw God, want genadig is Hij en barmhartig, lankmoedig en vol liefde.”
Ik denk dat we vooral misschien een tandje bij kunnen zetten, als het gaat om tijd van gebed……Ik weet van mezelf dat ik naar mijn vroegere kerk ga en daar mee doe met enkele anderen tijdens eucharistische aanbidding…. Ik noem maar wat…of nog eens stil hier de kruisweg doen….gaan voelen hoe Jezus op zijn toch voor ons bad tot de barmhartige God.
——-“Blaast de bazuin op Sion, kondigt een heilige vastentijd af, roept een plechtige bijeenkomst bijeen! Verzamelt het volk, belegt een heilige bijeenkomst, brengt de oudsten samen en verzamelt ook de kinderen en de zuigelingen.” De profeet Joël wil iedereen erbij betrekken. Ik ken mensen die door de parochie lopend in hun straat en bidden voor die er hun buren zijn, die God niet meer kennen of Jezus niet.
Voornemens voor de vasten moeten geen grote voornemens zijn.De natuur mag ook aandacht krijgen. Hoe staat het met de vliegreizen? Compenseren we de CO2 uitstoot? Of nog beter, vliegen we iets minder?
Nog belangrijker dan de CO2 is de hulp aan de naasten. Daarin mogen we ook compenseren. We zouden van iedere Euro die we voor onszelf besteden 10% kunnen besteden aan de nood van de naasten, dichtbij of ver weg. Onze vastenactie is daar een uitgelezen middel voor. Laat het slagen, wij kunnen ietsje helpen.
In het Evangelie wijst Jezus ons verder de richting.
Jezus zegt: “Als gij een aalmoes geeft laat uw linkerhand dan niet weten wat uw rechter doet opdat uw aalmoes in het verborgene blijven; en uw Vader die in het verborgene ziet zal het u vergelden.” Wees in de veertigdagentijd guller dan anders naar mensen in nood, maar ook in de eigen omgeving. ———-Minder berekenend voor de eigen portemonnee. Zo kunnen we oefenen in vertrouwen dat God ons voldoende geeft om te leven. Het askruisje wijst ons naar de soberheid, herinnert ons aan onze eigen beperktheid, zodat we ons kunnen bekeren tot God en de naaste. Amen.