Tweede zondag A 19-01-2014

“ samen met allen die allerwegen
de Naam aanroepen van Jezus Christus,
hun Heer en de onze”.
( 1 Kor.1:1-2 )
“IK heb het zelf gezien en ik heb getuigd:
Deze is de Zoon van God.”
( Joh. 1:34 )
Goed dat we elkaar weer mogen treffen, en dat we het vuurtje van het geloof  bij elkaar brengen en zo elkaar verwarmen, en uitzien, dat de Heilige Geest nog meer Licht onder ons mag brengen.
Ja, degenen die op hun kamer zijn, doen even zo goed mee, luisteren naar het Woord van God vandaag, en het geheim van onder ons, dat Jezus Zich aan ons geeft, aan een voor een als we straks zijn heilige Lichaam weer ontvangen.
We bereiden ons erop voor door Hem aan te roepen, om barmhartig en naar ons om te zien:
 
Preek
 
Vandaag krijgen we in het korte stukje van het evangelie, nog weer even Johannes de Doper in beeld, de man die het geloof krijgt - ja, want geloven is een gave die je echt moet krijgen - ... en die in de gewoon uitziende man Jezus erkent, zijn neef zegt ook nog, dat Hij de komende is, en niet zo maar een profeet, maar deze mens in wie God één wordt met ons... Jezus Zoon van God..... Ik kende Hem eerst zo niet ........
We zeggen ons leven lang al datzelfde uit...Ik geloof in Jezus Christus de Zoon van God, de vader en de Heilige Geest.
Dat geloof komt iedere keer naar boven als we samen zijn....dat is ook de kracht  ervan, dat we met die en die, en allemaal hier weer nu, dit horen, en dat we dat voelen, in ons mee te dragen... en dat we het opnieuw mogen uitzeggen:
Jezus is de Zoon van God. DE MENS< DE EERSTE IN EN VAN ONS BESTAAN!
We stellen ons Hem voor aan het kruisbeeld, aan zijn beeld van Hem, die zijn HART toont, of misschien hebben we geen beeld van Hem geen prentje, maar Hij is er toch.... de God die Zich in jou interesseert, van je houdt.
En het kan ook zijn, dat we door de moderne tijden, laten we het zo noemen, de hele dag door allerlei beelden en berichten omgeven zijn, dat we aan Hem niet meer denken. ....Je hoort zo maar bij mensen : ‘Jezus’ noemen, een stopwoordje, van verbazing of bij schrik!
Toch is Hij er. onze Heer.... Hij wacht, Hij heeft geduld, en anders denk ik, dat Hij aan het eind toch je tegemoet zal komen....Daar ben je dan!
Geloven in Jezus, legt ons geen lasten op, ... wat JIJ en IK belangrijk vinden, de mensen, je kinderen, je leuke dingen, het mag en kan allemaal doorgaan....alleen met Hem wordt je leven van zwart-wit een kleurenfoto.
Ook ik heb de jaren door van jongs af aan, met hem geleefd, ook nog verwend met een aparte roeping, juist om zijn Naam aan mensen te laten zien en bekend te maken!
En toch, wij priesters zijn ook kwetsbaar door dingen die je leven overheersen  terwijl je niet aan de Liefste denkt.
Als ik terug kijk heb ik het mogen beleven, dat juist in die tijd dat zovelen gingen twijfelen, dat in de kerk er mensen waren, ook priesters, die Hem dan nog maar alleen een mens noemde: Jezus van Nazareth, of hun roeping niet konden blijven volhouden.
O.L.Heer heeft met mij medelijden gehad en op een geven moment heb ik temidden van alles wat je te doen had toch een ervaring gehad van hem dichtbij, naast me ....geen visioen, of verschijning van hem , maar meer zekerheid, meer warmte, en ook dat komt dan aan de mensen om je heen toe....
Op het eind van het evangelie staan woorden, die belangrijk zijn, woorden van Johannes de Doper....
Hij zegt dan van alles wat Hij met Jezus mee maakte: “Ik heb het zelf gezien...ik heb getuigd : Deze is de Zoon van God....
En dat mag ik vandaag nog eens  tegen u zeggen, als sterkte voor onderweg, als boodschap naar kinderen en familie, of die je soms zo maar ontmoet.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 


Maak jouw eigen website met JouwWeb