C-2016 9e zondag door het jaar —Sacramentsdag
 
“ Maar Hij antwoordde:
Geeft gij hun maar te eten.”
( Lc, 9:13 )

 
WELKOM
 
Het is goed om iedere keer te zeggen als we voor de Eucharistie bij elkaar komen: weest allemaal van harte welkom…..Goed dat je er bent, dat je mee doet, dat je mee komt bidden, dat je straks wilt luisteren, als we dat HEEL BEKENDE, het belangrijkste van ons geloof weer overweg, er over nadenken, en vooral ook elkaar op aanspreken….belangrijk dat jij er ook bent en jij en jij…want dit geheim moet NIEUW in ons blijven en beleefd worden,….EN…we moeten ervan vertellen aan anderen die het geheim nog niet kennen, of misschien zo niet aangereikt te zijn.
Daarom beginnen we met onze schuldbelijdenis, vandaag vooral vragend, dat we de Heilige Mis niet steeds eerbied en met toeleg hebben beleefd.
 
HOMILIE
 
 
Dierbaren, jullie hebben allemaal naar de tweede lezing geluisterd en mee gelezen, hoe Paulus ons op deze Sacramentsdag als een van de eerste in zijn broek aan de parochie van Korinthe: Zelf heb ik van de Heer ontvangen de overlevering, die ik u op mijn beurt heb doorgegeven, dat Jezus in de laatste nacht van zijn leven brood nam, na gedankt te hebben en het brak en zei: dit is mijn lichaam voor u…Doet dit tot mijn gedachtenis….
Dat zijn geladen woorden, de allerbelangrijkste van het begin, van elk samenkomen, en ook in het verhaal van de twee die Jezus ontmoeten  op weg naar Emmaus, is Jezus ontdekt door hen: bij het in de hand nemen van het brood…
Ineens herkennen ze Hem ….Hier is Hij
En in de evangelies horen we al hoe Jezus bij elkaar brengt, en dat Hij toen al tegen de leerlingen zei;;;;;geeft die mensen zelf te eten….Stuur niemand zo maar weg, naar huis met lege handen.
Ik denk dat we veel hebben aan die woorden vandaag, en juist vandaag nog eens bij de consecratie dadelijk en het opheffen van Brood en beker,….”Ze erkennen HEM, HIJ is hier, Hij kom tot ons, tot ieder en tot samen, EN HIJ BRENGT ONS OOK naar elkaar toe.
Afgelopen zondag heb ik het weer mogen mee maken dat God, Jezus, tien kinderen, een eerste ontmoeting met deze kleine mensen had.
 
We  weten heel goed, dat het kostbare woorden zijn….als priester vanaf die eerste 25 juli 1953 heb ik Jezus telkens ontmoet en Hem herkend aan het Brood en de Beker…. We weten uit menselijke ervaring dat het een geloofsbeleving is….neen we zien Hem niet  en kunnen herkennen aan zijn lieve Gezicht, ….vaak zijn we zo vol met zorg en gedachten aan andere dingen die juist bij de stilte in de Viering bij ons omhoog komen….en dan LIJKT HET, dat we Hem niet ervaren als echt aanwezig….Maar Hij blijft geven. Hij blijft uitnodigen.
Juist NU komt er dan voor ons een taak erbij, die we zo van St. Paulus en uit het evangelie mee kunnen nemen.
Telkens als gij dit brood eet en de beker drinkt VERKONDIGT gij de dood van de Heer, TOTDAT HIJ wederkomt…….
En wij met lege bakken en stoelen om ons heen juist bij dat belangrijkste moment, we kunnen ook bij onszelf vraagtekens voelen opkomen….De ander beleven het niet meer, en blijven thuis.
 
Maar hebben ze het verhaal wel echt gehoord? Ik weet dat de laatste vijftig jaar het geheim symbolisch werd gedacht …. Ik weet dat mensen dachten het dichter bij de mensen te brengen,….maar de stilte, de eerbied die we vroeger ervaren hebben, mogen we dat aan elkaar mee kunnen geven…..
En ook in deze tijd, dat deze paus en vanaf Paulus VI het ons vaak hebben gezegd….vertel het aan je bekenden of met wie je zomaar in gesprek komt, aan je vrienden aan je kinderen….. 
Net als toen bij Jezus  zegt Hij ook NU tegen ONS: laat ze gaan zitten in groepen, en plaats nemen en geeft hun te eten…..
JA vandaag, bidden we U Heer, om te danken dat we dit geheim mogen ervaren….Wij danken U voor elkaar, als ieder straks naar voren komt, en IEDER die door U dan aangeraakt wordt hoe U met IEDER ons wilt ontmoeten in onze  eigen stilte, ook als we geen woorden vinden om terug iets tegen U te zeggen….
We bidden dat we het verhaal vandaag zich nieuw vast in ons  gaat zitten, en dat we dat tegen de anderen mogen vertellen…en dat we durven en kunnen zeggen..Je bent toch nog welkom, en kom nog eens meedoen, en laat je aanraken…we zitten tot onze nek in de problemen van deze tijd, wat er allemaal gebeurt , en er is er maar EEN die helpen kan en wil: Jezus onze Heer, Brood voor ons leven! Amen
 
Hier onder in het huis is een kapelletje, waar het stil is, en echt een rustplek om bij de Heer die daar altijd aanwezig is, waar je zo maar binnen kunt lopen, al is het voor een paar minuten…..Het is een gang door, altijd is er licht, maar het lijkt me beter om samen met iemand te gaan, ik kom er elke dag….daar vind je rust en kun je alles wat
er in je is met Jezus delen…. 
 
 
 
 
 


 

Maak jouw eigen website met JouwWeb