A-02/08/2021 - 18e zondag door het jaar

 

“ Het is niet nodig, dat ze weggaan - zei Jezus hun geeft gij hun maar te eten. Ze zeiden Hem: we hebben hier niet meer dan vijf broden en twee vissen. Waarop Jezus sprak: brengt die hier. “

                                                                           ( Mt.14: 16-18 )

 

 

HOMILIE

 

Ja, dierbare medegelovigen, we hebben het, om zo te zeggen, een bekend verhaal gelezen……En de eerste lezing begint ons als het ware uit te lokken…..en tegen ons wordt gezegd, tegen ieder wordt gezegd,” Ja,  jij ook, kom toch ….. heb je dorst: er is genoeg te drinken, en water is er al volop,…

Geen geld, geeft niks, kom toch maar gerust…er is eten ook en genoeg…..

En in het evangelie hebben we vooral misschien op het tweede stuk de indruk gelegd: dat Jezus niet wil dat de leerlingen met een paar broodjes en wat vis met Hem gezellig bij elkaar blijven, maar Jezus zegt niet: "stuurt de mensen weg,want we hebben geen geld en tijd voor al dat volk…in de dorpen in de  buurt is nog wel eten  te koop voor wie betaalt!

 

Ja, ook deze keer - ik zou zeggen zoals het moet….- heb ik echt zitten te denken…

HOE MOET IK DEZE KEER MET JUIST DIT VERHAAL BIJ IEDER BINNEN KUNNEN KOMEN?…. dat we toch al dikwijls hebben gehoord….?

en als we niet oppassen blijven we steken bij mijn praten over wat TOEN gebeurde. en wij STAAN ER BUITEN:

WAT HEBBEN WE, IK ER AAN ????

Ik denk wel eens dat we het goed kunnen laten doordringen….Jezus is hier…Hij die van en voor ons is gekomen……om Gods Liefde op aarde te brengen, en leven tot in de hemel!

We horen hoe Hij mensen niet zo maar even ontvangt…Het verhaal van Mattheus zegt erbij…Hij wilde even alleen zijn, bij komen, bidden met de Vader in de hemel……Maar Hij krijgt geen kans: Zoveel mensen komen er aan…en Hij kreeg DIEP MEDELIJDEN met hen…ze brengen ook hun zorgen en vooral hun zieken mee….en Hij genas hen….

En dan meteen ook beginnen de leerlingen zich zorgen te maken zoals in het verhaal staat. Maar dan komen de woorden van Jezus naar de leerlingen van toen: GEEF jullie hen maar te eten…..

Hier zittend bij elkaar lijkt het dan ver weg, want genezingen maken we van Hem zo te zien nu niet mee, en ook niet dat wonder van al die mensen die Hij dan maar te eten geeft.

HIER IS HET VERHAAL NAAR ONS TOE….

We hebben die situatie amper nog achter ons kunnen laten…Virus, spookbeeld, angst, verdriet, zoveel mensen benauwd, en gestorven, EN VELEN ALLEEN…..

En onze bisschop van den Bosch heeft in die lange weken ons vaak aangeschreven, om samen na te denken: wat gebeurt hier?

Geen contacten, zoveel afstand nemen, we kennen het allemaal….

Nu zijn de maatregelen wat weggedraaid. hopend dat we toch voorzichtig blijven…..

De kerken zijn weer open….wel maar met zoveel, en niet te close, te dicht bij elkaar….We KUNNEN ook WEER ter communie komen….JEZUS, die voor de mensen van toen te zien was en te horen met zijn stem, en Hij zegt nu tegen ons, …JULLIE MOETEN NU DE MENSEN TE ETEN GEVEN…..

En ik heb toen die tijd kwam dat we op de mooiste feesten alleen via de tv konden meevieren….vaak nagedacht:

En hoopte en bad dat sommigen juist in al die weken na zouden denken, samen of alleen, …wat doen, we, wat kunnen we….

De deuren gingen weer open, en gauw kwam het zover dat er honderd mensen tegelijk mochten komen meedoen…

JEZUS ZEGT DUS: GEEFT ELKAAR TE ETEN…..kom nog eens terug naar de kerk, vooral als je zo lang of al heel lang er niet meer kwam……En je hoort ontroerende mensen en zelfs kinderen vertellen: JEZUS IS BIJ ME GEWEEST.

En ik hoor dat er pastoors zijn, die hun lijst van parochianen hebben gepakt, een groot stuk van de dag, ze namen de telefoon, en bellen….hier de pastoor…we hebben elkaar al lang niet meer gezien….weet je dat de kerk zondags weer zo laat open is, en dat je de Communie ook kunt ontvangen…en we doen het zelfs wat plechtiger…Zijn komst naar jou …een tafeltje voor in….Ja, hij komt naar jou en naar jou….

Ik hoop dat we daar nog eens over nadenken…en dan ten slotte het begin van het evangelie….Jezus zag de vele vele mensen komen….

OOK WIJ BIDDEN DAT VELEN NOG EENS KOMEN NAAR HEM DIE ZICH WIL GEVEN AAN JOU…..en God in zijn liefde is ontroerd, als jij er aan komt…en 

WAT ER OOK STAAT: de mensen kwamen met hun zieken en zorgen.

Ja, zegt Paulus aan het eind van zijn brief…..geen macht of kracht kan ons scheiden van de liefde van God, die is in Christus Jezus!. AMEN