Voor: Kikki, Liefs Thérèse

 

Lieve Kikki,
 
Nu zag ik jou dinsdagavond voor de tweede keer op televisie. Je werd daar in beeld gebracht als dé moeilijke en onhandelbare dochter op die boerderij in de verre Pyreneeën. Zo stond het ook in de gids aangekondigd. Wat heeft dit nu te maken met het verhaal over iemand " Pranzini "?  Een hoofdstuk eerder heb ik  hem al genoemd, en zijn 'bekering' op het schavot in Parijs bracht me bij jou, dat ik om jou wel moet geven. En na die eerste brief aan jou via een 'heilige' kom ik nog eens bij je langs.Let niet op die 'zware' woorden: schavot, moordenaar.
Nee, dat ben je helemaal niet, maar het gaat in dat verhaal over iemand die door iedereen wordt uitgestoten, niet meetelt, iemand die afgeschreven is! En ik zag  op televisie,  dat je niet gelukkig bent…. Ik zoek eigenlijk naar wat er 'van binnen' zeer doet. Ik zoek dus je duidelijk te maken, dat  er voor jou ook een ander geluk voor je haalbaar is, dat je  misschien wel nooit leerde kennen tot nu……. 
 
Ik moet je bekennen dat ik me een gluurder voelde om via zo'n programma naar je te kijken. Tegelijk vond ik het ook dapper van je. Je weet immers dat veel mensen jouw verhaal te zien krijgen die niet kunnen weten of voelen wat er echt in jou omgaat. Ik heb al die tijd aan je moeten denken, maar op een andere manier dan al die mensen die je met je problemen wilden helpen.
 
Mensen denken nog al eens dat bij 'heiligen' alles van een leien dakje gaat. Dat is heus niet altijd zo. Ik ben dan wel geen psychologe, maar ik kijk naar jou zoals je bent. Ik ben ook maar een mens. Ik heb ook van alles meegemaakt en ik weet gewoon dat er diep in jou iets is, waardoor jij ook kunt gaan stralen van vriendelijkheid en sympathie.
 
Ja, en dan zeg ik maar het hoge woord: Er is Iemand die van je houdt. We noemen Hem “God”... Je bent misschien geneigd om het papier in elkaar te frommelen, nu ik dit zeg. Ik zou in dat geval willen zeggen: “Houd even mijn hand vast, want hier begint het…” Ik weet dat dit het begin is, omdat Hij mij zelf gelukkig heeft gemaakt, heel mijn leven, en het brengt uitzicht.
 
Ik weet niet wat je over God of godsdienst ooit hebt gehoord. Meestal is het tegenwoordig: schouders ophalen. Zo van: ‘Wat moet ik er mee?’. Soms is er ook gelach om mensen die, zogenaamd, naïef zijn door in Hem te geloven. Maar die mensen vergeten helemaal dat het gaat om Iemand, en die God is in Jezus. Hij is naar ons toegekomen. Dat is wat we met Kerstmis vieren. Dat betekent niet dat Hij dat kleine kind gebleven is, maar dat Hij met ons allemaal mee is komen leven en mee is komen voelen.
 
Wat en waarom ik je nu schrijf is: dat Hij alles van jou weet, en voelt, waarom je die problemen hebt gekregen, wat je allemaal hebt doorgemaakt. Hoe het voelt om ”jij“, Kikki te zijn..!
Ik wil je hiermee zeggen dat er IEMAND is, die zonder een spion te zijn toch bij jou is. Hij weet van alle dingen die je voelt, maar zonder zich aan je op te dringen, je hard te roepen of te dwingen.
 
Ik kan eigenlijk alleen maar zeggen: roep zijn Naam eens. Probeer op een gegeven moment gewoon eens “Jezus” te zeggen, of “God”...  Dan zal het je vergaan zoals de vele mensen die dit in hun leven doen: “Jezus, als U bestaat, kom dan mij ook helpen!”
 
Nogmaals God, Jezus, over wie ik nu tegen jou praat, we mogen in Hem geloven. Normaal gesproken voel en zie je bij ‘geloven’ niets. En toch is het in je, als een kracht.
 
Ik heb vroeger tijden gehad, dat ik me heel bewust was van Zijn dicht bij me zijn. Maar toen ik zeventien jaar was, en al in het klooster, heb ik eens dit opgeschreven. Misschien kun je er iets mee: "Toen heeft Jezus mij binnengevoerd in een verborgenheid, waarin het noch warm, noch koud is en waarin de zon nooit straalt... Een ondergrondse plek waarin ik niets te zien kreeg tenzij een half-verborgen diffuus licht, zoals dat licht uit Jezus’ ogen straalt. Hij zegt mij dan niets en ik zeg Hem evenmin iets, tenzij dan dit: dat ik meer houd van Hem dan van mezelf.”
 
Ik gun je dat je geloof zult krijgen. Een leven met Hem, in je nog jonge leven. Een licht dat er voor zorgt dat je jezelf kunt zien en liefde voelt in je hart, ja ook voor jezelf. Dat gun ik je ontzettend na het verdriet en de leegte die ik bij jou zag. En ik hoop dat de goede God bij jou in je leven mag komen, want je bent een mens om van te houden.
 
Thérèse