B-01/03/2015 2e zondag van de veertigdagentijd

 

“ God zei tot hem: Abraham!

En hij antwoordde: Hier ben ik “

( Gen.22: 1 )

 

Graag beginnen we met heel bewust te zeggen: van harte Welkom, goed dat u, dat jij er bent om wat in je leeft met ons te delen....en het gaat om ons geloof....Neen, je kunt het niet pakken, of zeggen, hier zit het, maar het is in ieder, en samenkomend rond Jezus aan Zijn tafel, wordt het weer nieuw, ook dank zij elkaar..... Als gedoopten hebben we een band. Gods woord komt tot ons en ik zou het op dit moment al willen samen vatten onder de woorden: “God riep Abraham bij zijn naam, en hij antwoordde: HIER BEN IK.

Ja, God roept ons ieder  bij de naam....We willen er bij stil staan. Maken we ons hart vrij eerst door ons te excuseren bij de lieve Heer.....

HOMILIE

Ja, beste mensen, we hebben twee, ik denk voor u, bekende verhalen. God gaat het geloof van Abraham testen.....ga naar de berg, en daar moest hij zijn enige zoon offeren door hem te doden. De gelovige man kent het gebruik bij heidenen om eigen kinderen aan afgoden te offeren...maar zijn God, ...Hij vraagt niets, maar gehoorzaamt, tot de engel hem tegenhoudt.....

Het is op een berg....dichter voor ons gevoel bij de hemel, en boven is het veel,stiller, daar kun je beter nadenken en tot God bidden ......

En in het evangelie hebben we gehoord, dat Jezus drie leerlingen Petrus, Johannes en Jacobus ook mee nam de hoge berg op.....

Hij wil even laten zien, dat het waar is, dat Hij de Zoon van God is, de Verlosser..... Die leerlingen staat te wachten dat ze Jezus helemaal af zien gaan, gemarteld en gedood...... Jezus wil zijn meest eigen vrienden laten voelen, zien, dat God er is in Hem, en God laat zich horen in een menselijke stem....Dit is ja Mijn Zoon, luister goed naar Hem!

En dan zeg ik weer.....deze verhalen zijn er nu voor ons. En achter op het misboekje staan een paar woorden van paus Franciscus, die ons moderne mensen aanspreekt en zegt: ja jullie horen bij de Kerk, allemaal bij Jezus, bij God, en er is zo veel twijfel.

Er gaat geen dag voorbij, dat je geloof wordt aangevallen, of er wordt om gelachen, en jij bent van de oude tijd....en toch...het stond in de krant van de week: God blijft de mensen roepen...de kerk groeit op vele plaatsen....en wij voelen ons met lege handen.

Ik zou het liefst zijn stem ook eens willen horen, zoals Abraham, zijn eigen naam hoorde noemen....

En de leerlingen met Jezus op de berg: hoorden God...Kijk naar Hem, dit is Mijn Zoon, luister maar goed naar Hem!

Ik heb God niet gezien, wel heb ik de jaren door korte momenten meegemaakt......dat Hij er is, weten, voelen, soms meer dan de andere dagen en jaren door.

Zo wil God ons vandaag eens extra ons het gevoel geven, dat Hij in jou, in ons ieder, geïnteresseerd is, Hij noemt ons bij je naam!

Ja, het is waar, en God wil met ons geloof, ons dieper laten genieten en weten dat Hij er is, dat zonder Hem het leven alleen maar voorbijgaat, steeds ouder en dan, ineens EINDE????

Nee, zegt Hij, je bent niet voor het einde...je bent geroepen om te leven, elke dag, elk jaar, en als je je ogen sluit, dan ben IK er om je op te vangen....naar het LEVEN . oneindig met miljarden andere mensen en toch is er ieder met haar of zijn eigen naam....

En geef het door, dat je gelooft dat ik er ben.

Vertel over de hoge berg, het verhaal van Jezus, die de mensen bij elkaar wil brengen, ....liefde laten ontdekken, wat liefde eigenlijk is, en vrede, ja voor je kinderen en kleinkinderen en allemaal van wie je houdt, en alle mensen hier en al die anderen....

Zijn kleed, dat van Jezus werd wit..... ze zagen het...en wij koesteren het verhaal van de hoge berg.... Amen.