C-30/12/2018 -  Feest van de Heilige Familie
 
“Maar Jezus antwoordde:
Wat heb ge toch naar mij gezocht ?
Wist ge dan niet dat ik in het huis van  mijn Vader moest zijn?
Zij begrepen echter niet wat Hij daar     mee bedoelde. “
   (  Lc. 2,49-50 )
 
 
INLEIDING
 
In de dagen van het kerstfeest is het goed, dat we ook de DRIE personen uit het verhaal eens samen mogen bezien…. Maar bij het beginnen van deze H.Mis heb ik  al een ander DRIETAL genoemd, waarin we allen geborgen zijn: De genade van de Vader, de Liefde van de Zoon en de Heilige Geest……
Ja, die drie, en de weerspiegeling daarvan in de schepping….Geborgen, wijst U dan ieder van ons aan, even te voelen, te geloven, méér te zijn ook samen…een groot Mysterie:
En zo sturen we aan op het feit, dat wij ook allemaal uit één gezin zijn voortgekomen: vader, moeder, twee mensen met eigen aanleg en taak, eigen persoon en inzet……We weten al meteen als je aan een gezin denkt, dat er rondom ons , in onze eigen kring van familie zelfs, mensen zijn, die in de relaties, en zorgen om elkaar zijn vastgelopen. 
De dag van vandaag, geeft ons genoeg om voor te danken, te bidden en te vragen.
 Twee echtparen brengen hun ervaringen in, als man, vrouw, maar ook als gelovigen: Uit het oude Testament de moeder en vader van Samuël de profeet, en  van het Nieuw  Verbond:Jezus, Maria en Jozef…..
Bekeren we ons tot God : daar waar wij het tekort van mens-zijn in ons ook ervaren, om onze eigen roeping die we gaan: in de schaduw van anderen met een andere plek van taken.
 
HOMILIE
 
Een paar weken geleden heb ik nog een huwelijk mogen meemaken, zoals wij dat als gedoopten kunnen vieren….Twee, die elkaar gevonden hebben, komen te midden van de anderen naar voren…..Bijzonder gekleed om wat ze voor elkaar aan liefde en respect gevonden hebben, al is het aan de uitstraling van de gezichten te zien, onderstreept….Ik ben er voor jou, met heel mijn wezen, je vindt de jurk al zeker mooi. En ook de gasten, natuurlijk hun ouders broers en zussen, en familie en vrienden van de beiden, vertaalden ook in hun kleding er helemaal bij te horen….Dit is een feest.
 
Het trof me, dat de bruid en bruidegom als eerste lezing hadden uitgezocht een stukje uit het Scheppingsverhaal:
Toen God de dieren had gemaakt sprak God:
NU gaan WIJ de mens maken, als Beeld van ons, op ons gelijkend….
God schiep hen: man en vrouw…..En Hij zag dat het heel goed was.
Vandaag vieren het feest van de Familie juist nu na Kerstmis, dat Jezus, als Hij is gekomen in onze wereld, een van ons wil zijn, …zoals elk kind geboren, met een Moeder en een Vader. En dus, NU, het feest van deze Familie.
 
Als we de lezingen gaan bekijken, mag ik er even bij zeggen, dat we in de liturgie elke drie jaar een andere keuze maken uit de heilige Schrift, om zo bij elk feest maar ook op gewone zondagen andere lezingen worden gezocht…en nu ontmoeten we net als ik twee weken terug GELOVIGE mensen….
In de eerste lezing ontmoeten we een zekere vrouw Hanna, de vrouw van een zekere Elkana, die zoals toen nog bij Joden met twee vrouwen getrouwd was. Een had kinderen maar Hanna kreeg er geen, en leed daaronder vooral omdat de andere vrouw haar bespotte en met pesten haar leven vergalde. 
De man was vroom en ging met zijn hele gezin elk jaar naar de tempel…Hanna heeft er veel gebeden, en werd verhoord , nu heeft ze haar zoon, Gods geschenk gekregen en ze gaat hem als hij wat groter is aan de dienst van de lieve Heer af staan.
Ja, dat lijkt gek, krijg je een zoon en geef je hem weg, maar voor de vrouw was de schande er van af geen zoon of dochters te hebben.
God krijgt deze jongen, die een grote profeet zou blijken.
En er staat: ze bogen zich voor God…..
Een gelovig gebaar.
In het evangelie komen we Maria en Jozef tegen…..Hun zoon twaalf jaar en dan wordt een jonge Israëliet bij de groten gerekend.
Ook zij gaan naar de tempel met Pasen, en we hebben het verhaal gehoord en we kunnen ons indenken de onrust van Jozef en Maria, als ze hem ’s avonds missen…..  
Ja, die Hanna is moeder geworden en kreeg later nog meer kinderen, en behalve dat ze haar oudste niet veel meer kan zien, is ze gelukkig…..
Bij Jozef en Maria, zien we, dat ook zij op de proef worden gesteld….en hoe ze net als iedere ouder het moet doormaken, dat ze hun groter wordende zoon, ineens niet meer begrijpen…..
Van Maria wordt verteld: ze borg alles wat door haar heen ging in haar hart, en hoe kunnen we ons later indenken hoe zij de kruisweg heeft moet ervaren?
Dierbaren…..huwelijk, we zijn allemaal er uit geboren….Sommige van ons hebben later de keuze kunnen maken om te trouwen, en vele anderen hier: we hebben een andere roeping ontvangen.
Ouders van ons, misschien hebben we er onder geleden……Ik voelde altijd mijn moeder me aankijken, bij benoeming of zo: stil: ben je gelukkig, geloof je in de lieve Heer?
Ieder van ons weet wat en hoe het onze ouders gekost heeft jou af te staan, en ook JEZELF, op verre reis te worden uitgezonden?.
Vandaag het feest van de Familie….dankbaar denkend aan je thuis, aan je eigen relatie, aan wat ieder heeft achter kunnen laten….en telkens zoals bij de vrouwen en Jozef, mensen, die op God vertrouwden, en veel aan konden.
In onze dagen is echt een huwelijk, een verbond van mensen die op de Heer willen vertrouwen….keuzes durven maken, en toch zijn ze er. Mensen die van alles, als gezin zelfs naar de missie gaan…..
Ik wil bidden om vrede in ons hart, om wat wij hebben ervaren, hebben kunnen doen, en dat we op hoge leeftijd, vol vertrouwen, dat de Heer verder gaat met waar wij zo graag ons inzetten…..We durven bidden net als Hanna om roepingen, en Jezus is er, om ieders roeping te leiden, te stimuleren, Hij die met ieder in gesprek blijft en bleef.
Jezus dank voor alles wat in al die families U heeft geschonken,en sterk hen die moeitevol met elkaar hun weg kunnen blijven gaan. Amen