Hoe nu verder?
We gaan even terug naar de bijsacristie op maandagmorgen.
De reactie van die actieve dames…
Weet je nog?
Wie zou zomaar even kunnen beschrijven wat daar gebeurt? Eigenlijk moet je zeggen dat je niet weet wat er in hen omgaat.
Ook niet in de dames die hun twijfels hardop uitspreken. Het zijn mensen die gedoopt zijn, die hun eerste communie hebben gedaan, misschien ook zijn getrouwd voor de Kerk.
Maar we moeten eerlijk zijn: Als we op die manier een rijtje gaan maken achter het woord 'Kerk',dan blijven we dikwijls hangen bij: actie, ergens bij horen, ergens lid van zijn.
Als we op deze manier het 'geloven' in ons redeneren over de Kerk gaan betrekken,dan denken we meestal vooral aan: wat een zogenaamde gelovige zoal 'moet doen',of vooral nog liever 'niet mag'!
Ik zet daarom het volgende eerst even voorzichtig in de week, want we lijken er ver van:Om bij de Kerk weer eerst te gaan denken aan Jezus.
Dus eerst gaan denken aan Iemand! Aan Iemand die jou liefheeft en van wie je bent.
Neen, het is niet zo dat wij eerst van alles moeten doen, of zeggen of bidden, of onderhouden.
Het is eigenlijk precies andersom: Eerst is Hij er!
Ja, hoe kan je mensen in deze tijd, die vaak de schouders ophalen bij het horen over de Kerk of het geloof, toch iets meegeven? Hoe kun je met hen in gesprek komen, of liever: naar elkaar luisteren?
De dames die in die kerk werkten, waren in het gebouw helemaal omgeven met symbolen en tekens.Met beeltenissen en voorwerpen waarmee mensen die leefden voor onze tijd iets hebben willen uitbeelden.
Het kruis op de toren, de kruisbeelden op vele plaatsen, het rode lichtje bij het tabernakel. Wie goed om zich heen kijkt, kan veel ontdekken van sporen naar God.
Zelf ben ik, om over geloven te kunnen spreken, gaan zoeken bij een van de heiligen. Voor mij is dat St. Theresia van Lisieux.
Ze heeft in mijn eigen leven geholpen, zeg ik altijd. Ik noem dat maar zo, omdat ik weet dat ze bij Jezus, bij God, voor me bidt.
En als ik haar foto vastpak, en haar zie, dan zie ik haar als iemand die echt geloofde. Ik zal nog vaak over haar schrijven.
Want ze heeft niet alleen in mijn hart, maar ook in de kerkgeschiedenis een bijzondere plaats.Heel in het bijzonder heeft zij ook echt, net zoals de moderne mens, de twijfel diep beleefd: waar is God? Waar is de Hemel ? Bestaat het toch? Daarover later meer...
Nu wil ik eerst haar ervaring delen die ze beleefde toen ze samen met haar papa en zus Céline in een hotel in Rome verbleef: de eerste lift!
De lift naar de Hemel
"We leven in de eeuw van de ontdekkingen. Het heeft tegenwoordig geen zin meer om trappen op te lopen;
die worden bij de rijke mensen vervangen door een lift.Ik zou ook zo'n lift willen vinden die mij bij Jezus kan brengen, want ik ben veel te klein om de zware trappen van volmaaktheid op te lopen.Toen heb ik in de heilige boeken gezocht naar een aanwijzing over een lift.
Want dat was hetgeen ik graag wou. En toen las ik deze woorden uit de mond van de eeuwige Wijsheid komen:
"Als iemand heel klein is, laat hem dan bij mij komen."
En dat heb ik gaan doen. Ik meende gevonden te hebben wat ik zocht. Ik wilde weten wat U, mijn God, zou doen met die hele kleine die op uw roepstem ingaat. Ik ben doorgegaan met zoeken, en dit was wat ik vond:
"Zoals een moeder haar kind koestert, zo zal ik u troosten. Ik zal u aan mijn borst dragen en u wiegen op mijn schoot." "
De lift die me tot de hemel moeten brengen, dat zijn uw armen, o Jezus." Het lijkt heel andere taal.
Misschien bladeren velen nu gauw door, of ze hebben de verbinding al verbroken. Heus weet ik dat ik hier niet kan overtuigen, want geloof moet je, om het zo maar te zeggen,krijgen. Wil dat zeggen dat we daarom werkeloos moeten wachten?
Nee, want God zoekt ons.
Misschien laat Hij iemand lezen in zijn woorden van hierboven, die Theresia citeert over de moeder. Misschien gebruikt Hij haar foto en haar woorden, om zo dichter bij ons hart te kunnen komen. Dus dan is het geen verering van Theresia, maar eerder haar te leren kennen als een zus. Ze loopt met je mee, omdat ze zelf de weg heeft gezocht en hem is gegaan.
Misschien helpt een woord om je kracht te geven, of gewoon maar blijven zoals je nu bent.
En toch de lift!
Maak jouw eigen website met JouwWeb