A-12/04/2020 - eerste Paasdag 

 

“ In die tijd gingen de vrouwen snel weg van het graf, met vrees en grote vreugde, en zij liepen hard om het aan Zijn leerlingen te vertellen  

En  zie, Jezus kwam hun tegemoet,en zei: "Weest gegroet.”

( Mt.28:8-10 )

 

 

PASEN… ja toen de eerste berichten tot ons nieuws doordrongen, dachten we: o, dat is het verre Oosten……en hier kunnen we dat wel aan, gezien de goede zorg …

In een grote snelheid werd dat nieuws tot waarschuwen, door verantwoordelijken bij gevaar voor gezondheid, inclusief natuurlijk degenen bij ons, ……ja maar: zo gevaarlijk gauw: besmetting….afstand en de bisschoppen stelden hun verantwoordelijkheid.

En ik dacht in het begin niet aan zo lang, en zoveel slachtoffers, ..

Je moet afstand nemen, geen kus of spontane hartelijke omhelzing…

Het kostte de regering veel moeite om het volk, ons te doordringen: anderhalve meter afstand van elkaar blijven…om dat maar als voorbeeld te nemen,

En toen kwam er boven op: geen H.Mis in de kerken, geen uitvaarten, tenzij in kleine groepen en ook daar : afstand.

Maar OOK de ONTMOETING met de Heer in de eucharistie, mocht niet meer.

En om maar door te schakelen naar morgen en de dagen er na: GEEN PASEN zoals we dat gewend waren…..

Nu zitten we THUIS, of sommigen hebben ergens een H. Mis…..en thuis in een gezin de taken verdeeld van wie in de liturgie kan zingen, en elders de lezingen……wij hoorden van het lijden en de angst en vrees om ook ziek te worden of al heel erg ziek werden…en de eerste doden!

————————

Ja wat ons bezig houdt en hoe we elkaar kunnen helpen, en wat we NU meemaken en het uitvoerig met elkaar proberen te delen, het verdriet om wat mensen nu door maken. 

WE zijn  op zoek naar de oorzaak van de CORONA,  van de ziekte, …we waren het al vaak op zoek, naar de rampen in de natuur, van deze tijd, …..en juist nu in deze stille tijd, zo dat niemand moeilijk tot bidden kan komen. Velen gaan terug op zoek naar God, naar de Vader en naar Jezus…..en we hebben niks tastbaar om te vieren, maar in jezelf heeft ieder Zijn Roep in zijn of haar hart meegekregen bij je geboorte en nog mee bij de Doop. Kom en LEES maar mee,…

 

PASEN nu….ja. ik zou toch wat willen delen, met enkele zo maar, de verhalen van ONS GELOOF NIEUW tot onszelf te laten doordringen,

We gaan er stil voor zitten, hoe het allemaal gegaan is…en als je de bladzijden van de evangelies doorbladert…..horen we misschien Hem die ONS of IEMAND zo maar extra kan raken.

JEZUS komt in beeld…..en hoe, en voor iedereen, en voor gewone mannen en vrouwen die met Jezus waren opgetrokken…..

HOE WAS HET OOK WEER…JEZUS LICHAAM IS BEGRAVEN VLAK VOOR HET JOODSE PASEN, dat op vrijdagavond begint,tot en met zaterdagavond…..

Daarom haastig ging na Jezus dood  een van de vooraanstaande Joden uit Arimathea, die in Jezus geloofd had, naar Pilatus om Zijn lichaam te vragen…Toen haalde hij het Lichaam van het kruis, wikkelde het in linnen doeken en legde hem in een graf dat in de rotsen was uitgehouwen, en waarin nog niemand lag.

Het was, nogmaals, voorbereidingsdag, dadelijk bij het schemeren was het zo ver, en mocht er niet meer gewerkt worden.

De vrouwen die er ook bij waren en die lang met Jezus mee getrokken  waren, zagen het graf ook hoe Zijn Lichaam er in werd neergelegd. Vlug naar huis gingen ze naar huis om kruiden en balsem klaar te gaan maken. Ze zouden eerst de grote Sabbat, thuis vieren, om zondagmorgen het lichaam van Jezus verder te gaan verzorgen.

 

DAN BEGINT PASEN ook voor ons NU NOG christenen…….

Ik volg hier het verhaal zoals Lucas het heeft opgeschreven, …verschillen vind je in de verhalen, Lucas was een Griek en niet een Jood, bekeerling en heeft alles later nageplozen bij anderen, terwijl de drie andere evangelisten er ook bij waren, en vertellen in hún verhalen, wat zij zagen of hoorden…..

Zondagmorgen, de eerste dag van de week, zegt Lucas,  is de sabbat voorbij, en dan gaan enkele vrouwen zo vroeg als het kan naar het graf om het lichaam van Jezus te gaan verzorgen zoals Joden dat gewend waren, en de kruiden van vrijdagavond nog klaargemaakt hadden ze bij zich. Ze zullen wel gevraagd hebben: hoe rollen we de zware steen voor het graf, maar dat loste zich op en toen ze bij het graf kwamen was de steen weggerold, ze gingen naar binnen om hun zorg aan Jezus te geven,  maar het Lichaam van Jezus is WEG !

Hoe kan dat ? Maar er staan ineens twee manen voor hen in stralende kleren….ze schrokken nog al, ….En die twee mannen vroegen : Waarom zoekt u de LEVENDE bij de doden?

Hij is niet hier, Hij is tot leven gewekt…Dat heeft Hij toch in Galilea al gezegd, dat de Mensenzoon na dood gebracht te zijn aan het kruis op de derde dag weer zou opstaan.

Toen herinnerden zij zich Zijn woorden…..Ja, maar bij mensen is, dat zeggen gelovigen van NU  ook: Dood is dood…..Ze gingen vandaar terug naar huis en gingen het aan de apostelen vertellen…..

Maar, zo staat er: dit is onzin, wat de vrouwen vertelden en ze geloofde hen niet.

 

VERHAAL TOEN EN NU

Ja, ik schrijf voor ons  kort op uit de Bijbel….Maar wij christenen, , ja, en we moeten  eigenlijk nog VEEL LEREN…..het is niet een verslag van toen zo maar, maar iets wat bij de vrouwen ook naar binnen moest gaan: Jezus zou ons toch verrijken en Hij Leeft!

Nu met Pasen komen we ons misschien wel tegen in de vrouwen, die alles van TOEN GEZIEN HEBBEN en Jezus hadden aangeraakt en met Hem gepraat,……

Ja, we zijn maar op de helft van het verhaal: OPVALLEND is, dat als DE BOODSCHAP van Jezus bekend MOET GAAN WORDEN….dan gebeurt dat door VROUWEN…… die in de maatschappij van toen, daar in de zuidelijke landen maar de tweede plaats innamen…..Let op: Maria zijn we nog niet tegen gekomen……

Ik was al aardig lang priester zo’n 25 jaar, toen ik in Paray-le-Monial gelovigen ontmoetten, mannen en vrouwen, die samen zongen en bij het bidden, en dat was me nieuw, met een woorden, en ieder was gelijk, en ik ontdekte toen hoe de Heilige Geest, die Jezus na zijn Vertrek uit de wereld ,zichtbaar, zou zenden, en die ons alles zou komen leren.

O Heer, hier zijn wij mensen van nu, en er zijn velen BIJ ONS WEGGEGAAN, en anderen stuiten geregeld op de vraag: kan dat dan: dood en toch verrijzen, en DUS: aarde, een korte tijd, en dan onze eigenlijk tijd bij en rond Jezus…een eeuwige Hemel….. Och Heer, kom en geef ons geloof op deze dag, dat we PASEN vieren: dat U bent opgestaan uit de Doden….

- Hier vertel ik nog even hoe Jezus een andere vrouw bij het lege graf Magdalena.      Vurig in haar geloof is gebleven…Ze is, zo vertelt Johannes, aan het zoeken en komt daar iemand tegen, en ze denkt dat hij de tuinman is: ze spreekt hem aan: waar heb je Hem neergelegd? Jezus noemt haar Naam en ze ontdekt…Hier ontmoet ik Hem, mijn Leven….-

 

DEZE ZONDAG IS NOG NIET OM

Misschien , als we deze DAG VAN PASEN, gewoon hadden kunnen vieren, zou het ons anders gaan….ja wel het verhaal van Hem die leeft….veel Licht en Kaarsen en Vuur en bij ons in de kerk, een flesje met gewijd water, dat ons doet herinneren hoe we van HEM zijn en blijven, en hoe we met het nemen van een kruisje met wijwater, ons telkens kunnen herinneren: ik ben gedoopt, Hij leeft voor mij en ik leef voor Hem.

We hadden meer gezongen, of geluisterd naar een koor…..We vernamen zojuist van de groep vrouwen, en we blijven op de morgen nog even bij de eerste leerlingen Petrus en Johannes. Zij zijn kennelijk door Maria Magdalena bij het lege graf. En hier hebben we  de eerste reactie van  Petrus en Johannes, en we zien hoe zij van hun latere taak in de kerk. Na de melding van de vrouw, die Maria op dit kerkhof haar naam door Jezus wat later hoorde noemen, een klein stukje uit het evangelie van de geliefde leerling van Jezus: Johannes.

“ Petrus, en de andere leerling liepen de twee er ijlings naar toe, maar de andere leerling, liep harder dan Petrus en kwam er het eerst bij het graf aan.

Hij wierp er een blik in het graf en zag dat de linnen doeken er nog lagen, Maar hij ging niet naar binnen.

Toen pas kwam Petrus, na hem, bij het graf aan en ging meteen naar binnen .

En dan staat er van Petrus: Hij zag en kwam tot geloof!

Ze wisten toen nog niet wat de Schrift zei: dat Hij uit de doden moest  opstaan.

Daarop gingen de leerlingen terug naar huis.

Veel zeggend  dat, wat Johannes veel later opschreef, Petrus wordt aangeduid als eerste…Johannes ging niet binnen, Petrus wel, en van hem dit getuigenis. We worden hier al opgewarmd’ voor ONZE REACTIE OP DEZE DAG 2020……

Misschien zeggen we het eerst na, en dadelijk ondergaan wij het op dezelfde  zondag, onze eerste Paasdag dus.

 

Lucas vertelt in de opgang naar het huis waar de leerlingen, ondergedoken waren. Ze waren bang dat ook zij, nu na de dood van Jezus ook vervolgd zouden gaan worden. Op zich is het verhaal van Lucas over twee leerlingen,die op die zondag nog wat gehoord hadden van wat de vrouwen hadden gezegd over het lege graf, maar kennelijk gaven zij het op, het was hun allemaal tegen gevallen, de afgang ,onder- gang van Jezus, Zij waren kennelijk op weg naar huizen Emmaus ik meen ten zuidelijk van Jeruzalem….zij hadden het onderweg druk pratend over alles, gezelschap gekregen van Jezus die bij hen kwam lopen en Hij liet de twee hun tegenvallers uitvoering vertellen….Maar ze hadden niet in de gaten dat het Jezus zelf was……Toen zij hun verhaal hadden gedaan, ging Jezus uitvoerig op hun verhaal in…Hij liep mee, en toen zij Hem nodigden om mee te eten. Het gesprek was kennelijk prettig, en toen aan het eind van de maaltijd nam Jezus brood, Hij brak het en deelde dat met hen….

Toen zij dat zagen voelden ze. dat Hij het was….Toen ze Hem aanstaarden was Hij uit hun ogen verdwenen.

Zij hadden van Hem een goede les gekregen ,en vol vreugde gingen ze in het donker terug in de late avond naar Jeruzalem.

 

DE ZAAL VAN HET LAATSTE AVONDMAAL

De twee Emmaüsgangers, zo noemen wij ze nu nog, kwamen daar aan met hun verhaal van onderweg….en toen zij met met hun verhaal klaar waren, stond JEZUS  opeens in hun midden,

“Vrede , zei Hij tegen hen.

In hun opwinding en hun schrik dachten ze dat ze een geest zagen!

“ Waarom zijn jullie zo in de war?’  vroeg Hij.
‘Waarom die twijfel in jullie hart?

“ Bekijk mijn handen en mijn voeten maar. Ik ben het zelf  en betast Mij en je zult het zien. Een geest heeft immers noch vlees, noch been, zoals jullie zien dat IK wel heb.

Nadat Hij dat gezegd had, liet Hij hun zijn handen en voeten zien…..en toen zij nog niet geloofden: vroeg Hij heb je iets te eten…?Ze hadden een stukje vis. Hij nam het aan en at het op.

Toen opende Hij hun verstand nog eens om de Schriften te begrijpen….Zij kregen de opdracht in Zijn Naam de bekering uit te roepen tot de bekering van alle volken , tot vergeving van de zonden.

 Ja jullie moeten ervan getuigen, te beginnen hier in Jeruzalem

 Zijn laatste woorden op die avond zei Hij: ja, en dat is ook VOOR ONS NU….."Ik zend jullie de helper, die Mijn Vader heeft beloofd…..Blijf hier in de stad tot jullie worden toegerust met de Kracht van boven, de helper van de Heilige Geest.

TOT HIER op deze avond…..

Ieder van ons kan zijn boekje mee nemen…Zoals TOEN Jezus sprak, zo raakt Hij ons NU AAN….We zien Hem  NU niet, en we kunnen geloven, of liever, even stil tot HEM BIDDEN:

Heer U treft ons hier, ja vanaf het begin van ons Doopsel….en U kent ons, U kende de eerste leerlingen  en ieder krijgt en heeft in zich de gave Gods….Sint Paulus kan het nu overnemen, maar tot voor dit ogenblik, heeft ieder het zijne gehoord.

En als je  verder zou lezen in de Bijbel, dan komt Hij over een week, acht dagen later, weer hier in deze zaal.

Thomas is er dan ook bij en hij kan niet geloven.

En dan weer geduldig zal Hij zeggen; kom hier en voel mijn wonden en leg je hand in mij doorstoken zijde……

Kom Heer, en zend ons uw Geest nu al om zo uw taal te verstaan of te horen, dat wij het verder verhalen…..