C-25/09/2106 - 26e zondag door het jaar
 
 
‘Bewaar dit gebod ( van uw geloof )
onbevlekt en ongerept tot de verschijning
van onze Heer Jezus Christus,
die God ons terechte tijd zal doen aan-
schouwen, Hij de Gelukzalige, de enige
Heerser, de grote Koning, de opperste Heer,
… die woont in het ongenaakbaar licht.”
( 1 Tim. 6:14 -16 )
 
 
 
 
 
 
WELKOM
 
Ook vandaag kunnen we elkaar begroeten en van harte doen we het. We zijn hier bij elkaar, omdat we geloven in de levende God, die in Jezus tot ons mensen is gekomen….en in de warrige tijden van nu zijn  veel mensen die boodschap kwijt…en  bij ons kunnen vragen opkomen. Daarom komt in de  2e lezing Sint Paulus aansporen om vooral dat geloof in de Liefde , dat ons voert tot eens de eeuwige ontmoeting met de Heer te bewaren.
Daarom ook dus gaan we luisteren naar Gods Woord, en vergeet dat niet, het geloof dat in ieder van ons is neergelegd wordt juist door de anderen hier bij ons geholpen. We zijn meer van elkaar dan dat we familie van elkaar zijn.
Gaat u dan mee, en bidden we eerst tot God: ja we geloven dat U onder ons bent, en eerst willen we vragen om vergeving voor alles waarin we te kort hebben gedaan aan u en de naasten.
 
HOMILIE
 
We kennen de parabel allemaal wel van de rijke en de arme man Lazarus …..En toch wordt het vandaag NOG EENS aan ons gegeven, omdat verhaal aan te horen en dan over na de orde van onze dag…..
Als mensen van deze tijd leren we te zien hoe God naar ons kijkt te midden van de tegenstelling in onze wereld tussen armen en rijken….Jezus ziet het anders door dit te vertellen aan ons ook NU !
Het is even wennen aan het verhaal omdat Jezus zich aanpast aan de mensen van toen die nog aan de hemel dachten zoals wij dat verkondigd hebben gekregen , Maar ook wij hebben onze fantasie erbij, veel verhalen zijn  er daarover…Bij de mensen van toen wordt de arme Lazarus opgenomen in de schoot van Abraham, en dat betekent …hij wordt veilig opgenomen in de schoot van ontferming, barmhartigheid, veilig geborgen …. terwijl de rijke in het niets verdwijnt, zelfs heeft hij geen naam…..hij mag geen naam hebben door zijn manier van leven en het voorbijzien aan de noden van anderen….voor hem is het nu pijn in een brandend vuur en …het kwaad zit zo in hem, dat hij daar nog aan die Lazarus het commando wil geven om hem te bevrijden…
 
Het kwaad straft de mens die er aan mee doet….en toch ergens komen gevoelens bij ons op….hij is toch een mens..
Zo is dat bij mij, als ik aan hemel en hel denk….Wie zou ik bij wijze van spreken in de hel willen parkeren voor het leven …zelfs bij ons hoor je nu mensen opkomen voor mensen die levenslang hebben, of dat kan onderzocht worden of ze naar 25 jaar eruit kunnen komen?
Ik zit erover na te denken en dan vind ik in een preek  van de deken van Amsterdam de volgende Russische parabel: Dan gaan we meedenken over of de rijke en de arme ver uit elkaar liggen: 
 
Even terug naar de parabel van vandaag. In deze parabel mogen wij tegen elkaar aankijken als met de ogen van God. Hoe Hij aankijkt tegen het verhaal van zijn mensen, van arm en rijk, van macht en onmacht.  Hij kijkt anders tegen ons aan. Hij wijst ons op de rijken die vaak worden opgeslokt door eigen belang en talloze zorgen. In het verhaal, de zienswijze van God, wordt de arme Lazarus opgenomen in de schoot van Abraham. Dat betekent: opgenomen worden in de schoot van zijn ontferming, zijn barmhartigheid. Van de rijke man weten we niet eens zijn naam. De bijbel vindt het blijkbaar niet de moeite waard hem bij name te noemen. De rijke die geen naam mag hebben, verdwijnt in het niets, in een brandend vuur van pijn en ellende. In de ogen van God is de arme rijk en de rijke arm. De arme wordt wel bij name genoemd. Hij heet Lazarus. En die naam betekent ‘God helpt’. Een naam om trots op te zijn!

 

Liggen de arme en de rijke ver uit elkaar? Er is een Russisch verhaal over een rijke man die brandt in de hel. Hij lijdt hevige pijnen en roept God om hulp. Toen gebeurde het dat een arme vrouw vanuit de hemel een touw neerliet. Onder aan dat touw hing een ui. En toen herinnerde de rijke man zich dat hij ooit, bijna terloops, een ui had toegeworpen aan een arme boerin, toen zijn eigen mand vol was. Dankzij dat goede moment kon hij via het touw omhoogklimmen naar de hemel. Wat een verhaal! Maar stel je toch eens voor dat elk mens op aarde een ander redt en optilt uit de ellende door wat brood, een glimlach, een aai over de bol, wat zou onze wereld dan veel gaan lijken op de wereld zoals God die bedoeld moet hebben in den beginne. En in die wereld staat niemand meer apart, hoeft niemand zich meer alleen te voelen. God-zij-dank.
 
Ja dat heet verzoening en ik bespeur toch in het verhaal van Jezus dit verhaal, nu Hij onder onder ons mensen zijn vrede en liefde wil duidelijke maken.

 

Je verzoenen met je naasten. Dat is ook het sleutelwoord van dit Heilig Jaar van Barmhartigheid. Toch nog zoeken naar kansen, zoals in dat Russische verhaal, een rijke die herinnert wordt aan toch die ene keer dat hij zo maar een arme een uit toewierp.
Ja voor ons, dat is nou de opdracht van dit heilige jaar van Gods Barmhartigheid... Mensen lopen elkaar voorbij, zijn hard geworden, gaan op in hun rijkdom, en aan de anderen wordt niet gedacht.
En we moeten voor iedereen leren opkomen, en Jezus scherpt dat aan: ook die mensen, die niet deugen  moeten wij zien te redden van het lot van de rijke uit Jezus verhaal, Jezus die voor allen is gestorven. 
Ja, dat is eigenlijk nieuws , want het werd vroeger in de kerk niet zo met nadruk met elkaar gedeeld, dat we verantwoordelijk zijn voor anderen, die we slechte dingen zien doen, van wie we zelfs lijden, dat we zo één met Jezus zijn, méér dan we ooit gedacht hebben, dat wat bij Hem de mensen aangaat, ook het onze moet worden.
Zo kan  Jezus verhaal ons echt verlichting brengen. De lezingen van Amos en het evangelie schetsen ons het zondige van mensen, en hoe de mens er aan toe komen zoals de rijke van het verhaal…..
Vandaag eindigt de vredesweek…..Heeft het genoeg geleefd onder ons? Hebben we gebeden voor al die plaatsen waar mensen zo veel kwaad aan richten…..en Jezus nodigt ons uit…..om te blijven smeken naar de Vader in de Hemel om redding voor alle mensen.
Zo mogen onze verhalen en ook dat verhaal uit Rusland helpen, ….God vraagt onze kleine dingen…Amen
 
 
 
 
 
 


Maak jouw eigen website met JouwWeb