Gods verbindende liefde

1. PLAATJES KIJKEN .....

Je móét wel kijken als je langs de etalage van een fotozaak loopt.
Hier worden immers de mooiste "plaatjes" uitgestald.
Ja, de fotograaf heeft een mooi vak, omdat hij met kennelijk gelukkige mensen mag werken.
Hier en daar hangt een leuk kinderportret, maar het zijn bruidsparen,
die de mooiste plaats krijgen in de uitstalkast.
Je kunt het je wel voorstellen: gelukkige mensen, stralend naar elkaar kijkend, hand in hand.
Ze hebben ze zich laten 'vereeu­wigen' op dé dag van hun leven,
bij dat droomhuis waar ze wel nooit in zullen wonen,
of in die grote tuin zoals ze er ach­ter hun huis nooit een zullen hebben,
maar iedereen begrijpt waarom ze het doen:
ze willen iedereen, en misschien vooral elkaar in de toekomst,
zeggen: 'we zijn gelukkig, we voelen ons in het paradijs!
Een sprookje moet bij ons waar worden: ze leefden nog lang en gelukkig'.
Dit "plaatjes kijken" haalt je even uit je eigen gedachten,
weg van de dingen die je strak bezig houden.
Maar je blijft toeschouwer, maar hóe zij hun geluk beleven, wat ze tegen elkaar zeggen,
het is heel anders dan welk ander stel ook.
Het blijft boeien, het verhaal van man en vrouw, juist omdat het steeds anders is,
een nieuw verteld Scheppingsverhaal, een nieuwe Adam met een nieuwe Eva.
 
Het 'verhaal' van man en vrouw wil hier nog eens verteld worden,
de verschillende aspecten ervan kort bij elkaar.
Maar vooral gaan we op zoek naar wat er 'achter' schuilt bij mensen
die gelovig katholiek zijn, of misschien beter,
omdat velen er nooit zo bij hebben leren stil staan, hoe de band tussen de twee,
hun één worden, hun samen op weg zijn ons de Lieve Heer als zeer nabij doet ontdekken.