vijfde zondag van de veertigdagentijd

25 maart 2012
 
“Enige Grieken klampten Philippus aan
en vroegen hem: ‘Heer wij zouden Jezus
graag spreken’.....”  ( Joh.12:21 )
 
Beste mensen, we zijn al dichtbij de goede week, de dagen vóór Pasen....en in het verhaal van Johannes komen we inde buurt van Jezus....En ik zou zeggen laten we ons meevoeren door de eerste woorden die je hoort  nota bene uit de mond van Grieken, vreemdelingen en niet gelovig...” Enkele Grieken klampten Philippus aan en vroegen hem: Heer, we zouden Jezus graag spreken.......”
 
… We zijn met dit verhaal in de toen drukke dagen   met veel volk in de stad Jeruzalem voor het joodse paasfeest: het religieus hoogtepunt van het jaar. En ook zijn er heel wat mensen aan het rondzien naar wat die aparte Mens Jezus doet, of te vertellen heeft .....
Philippus weet zo geen antwoord en haalt er een andere leerling bij: Andreas en dan stappen ze naar Jezus met de vraag van die vreemdelingen .....
 
Laten we bij  die paar woorden stoppen:
Ja, en alleen dus even blijven steken bij de vraag van die vreemdelingen, die Hem alleen van naam wat kenden:” Wij zouden graag Jezus spreken”
Ja, vragen we dat aan onszelf nu, Jezus, wat is Hij echt voor mij nu, of was Hij ....Je komt er achter dat je als gelovige daar misschien  geen antwoord op kunt geven of dat je het niet kunt zeggen met woorden...... Het is de moeite waard  voor ons mensen  “ van nu “ om er toch even stil bij te staan.
Ja, ik voel dat zelf ook ..... Het is misschien van zelfsprekend dat we hier met God, met Jezus verbonden zijn, maar hoe  gaat dat met mijn ik.
Laten we zeggen: wat doet ons dat voelen, dat we weten met de Eeuwige verbonden zijn, dat Hij “niet te zien” is, maar Hij “is” er.
 
Hoe kun je dat ervaren, voelen?.... Ja, we hebben de “woorden”, en niet te vergeten het Brood en de Kelk, dat was toch altijd voor ons dat Hij “hierin" bij ons is....
En toch kunnen we net als die Grieken zeggen: Ik zou met Jezus willen praten!
 
De kracht is dat we hier allemaal bijeen zijn, dat ieder van u er is.
En we krijgen hem te spreken,  nu als we even stil worden, en dadelijk bij de Heilige Communie .....
 
En dan kunnen we straks of morgen tegen iemand die op bezoek komt zeggen: ik heb Jezus ontmoet, gesproken.
 
Jezus, is voor veel mensen, die ook van ons zijn, een vreemd woord. De meeste mensen kennen God eigenlijk niet of ver weg, ....  kennen Jezus niet , kennen niet de vele verhalen over mensen die met Hem praatten b.v in de bijbel of in verhalen van veel mensen.
Dagelijks hoor je spotten over geloof, komen mensen die ergens over gevraagd worden, ook vertellen, ja ik ben eigenlijk katholiek maar het is verleden tijd, zegt me niks meer, doe ik niets mee. Behalve een echt kort program en verder krijg je niets te zien of te horen van geloven
We mogen oud worden, we zijn er om elkaar vast te houden en elkaar in het geloven te stimuleren.
Het is soms donker ook als je gelooft, en zo maar geen antwoord krijgt.
 
En dat kun je ook tegen je kinderen zeggen, maar toch er is Iemand, dat weet ik zeker, dat houd ik vast.
 
We zouden graag Jezus spreken ..... Ik heb nog al eens er met jongeren over gehad, en ik heb dit ontdekt: Als we heel wat gepraat hebben over van alles en nog wat zeg ik: kom nog eens gauw terug, en wil je me een pleizer doen? Ik vraag je om elke avond tot over een dag of tien, in je zelf even stil, voor je bed of er in, en dan zeggen: Jezus, als je bestaat: kom in mijn leven..... Ze kwamen later allemaal zonder uitzondering anders terug.....
Laten we die paar woorden maar halen vandaag. Het lijtk niet veel, maar ik weet zeker: je krijgt hem te spreken, misschien anders dan mijn stem nu klinkt, maar Hij zal zich aan je laten zien, ja zelfs als je nooit iets tegen hem wist te zeggen.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 


 

Maak jouw eigen website met JouwWeb