A-jaar-12/11/2017- 32e zondag door het jaar
  
“ De verstandigen namen met hun lampen tevens kruiken olie mee…..
Midden in de nacht klonk er geroep: daar is de bruidegom. Trekt   hem tegemoet".                                                                                                                                                                  ( Mt. 25,4 -6)
WELKOM
 
 
Vandaag brengt Gods Woord ons het verhaal van Jezus in herinnering over de vijf wijze en de vijf domme meisjes……Ook weer een poging om ons in te prenten: dat God ons echt , elk moment nabij is….
Straks gaan we op dit verhaal nog eens in om Jezus nog dichterbij te voelen met zijn woorden…..
En ik zou aan het begin van deze viering ieder van u willen welkom heten, omdat ieder van ons haar of zijn plaats heeft op de bruiloft van God met de mensen.
Er zal van ons gevraagd worden, of we zo wijs zijn om na te denken wat we bij ons moeten hebben om op dat feest echt WELKOM te zijn.
Daarom beginnen we eerst maar God te vragen, wat we als christenen aan wijsheid die God ons wil geven, hebben laten  liggen, en Hem geen antwoord gaven in ons doen en laten naar Hem en elkaar hier.
 
HOMILIE
 
Het verhaal dat Jezus ons weer is voorgelezen, wat kunnen wij er mee? 
Het gaat er anders  toe, dan toen Jezus rond ging in zijn land…….En we moeten eerst enkele dingen weten, om wat WIJ NU uit datzelfde verhaal kunnen putten!
In het Palestina van die tijd ging voor een huwelijk de bruidegom op de vooravond van zijn huwelijk  de bruid ophalen in het ouderlijk huis. Zij werd daarna in een grote stoet naar de plaats van de bruiloft gebracht. Er waren ook bruidsmeisjes, zoals Jezus daarover  vertelt, en een van de taken voor de bruiloft: zij zorgden voor het licht, en zij namen dus lampen mee, en zonder de uitvinding van de batterijen, moesten zij zorgen genoeg olie bij zich te hebben.
Soms moest de bruidegom  met de de schoonouders nog onderhandelen wat hij voor de bruid moest betalen en dan kon het lang duren voor de bruidegom de bruid mee kreeg en het feest kon beginnen. 
Met dat verhaal komt Jezus vandaag naar ons toe……
 
En Hij heeft een boodschap, misschien nieuws voor ons mensen van nu. Ook al hebben we er nooit bij stilgestaan.
We zijn allemaal geroepen , genodigd naar de Hemel, naar de bruidegom Jezus, die ons aan zijn feest allemaal uitnodigt.
We voegen ons dus in het koor van de genodigden van de bruiloft: de uitverkoren meisjes..   ……belangrijk, door onze doop er voor aangekleed.
En we gaan al jaren mee, ieder met haar of zijn tijd, op weg naar het feest…..We voelen nu dat het toch wat dichterbij komt.
En de vraag is: hoe, of wat doen we op die weg naar de Hemel?
We kunnen dat vanuit onze situatie wel wat aanvullen…..
Blijf ik op de weg bezig? Bid ik? Hoort de Heer iets van ons als mensen in nood zijn? 
Wat doen we op de weg naar de Hemel, met onze taak, als ouder, partner, als priester, als student of daar waar we mee werken aan de kostwinning met anderen?
Jezus zegt het in de taal van de bruiloft….Hebben jullie reserveolie bij je…Kun je, als het er op aan komt, mee doorgaan, of moeten we eerst toch nog olie gaan kopen, vertaalt :liefde voor God en de mensen om ons heen, om dus licht te brengen op de bruiloft?
In deze dorre tijd van geloven, zou ik de vraag naar olie nog willen aanvullen: wat doen we voor het geloof ? Denken we aan degene die Jezus niet echt kennen? Met gebed? Of durven we vragen om mee te gaan naar de LIEFDE van ons leven dat al onze andere liefdes alleen maar dieper en groter maakt?
Olie……kun je zeggen, ik heb het wel bij me, als je nog eens mee doet, ik zal zorgen, dat je je niet vreemd zal voelen…dat je thuis bent op het feest !
 
En toch hebben die domme bruidsmeisjes er niet aan gedacht dat het kon gebeuren.
Speciaal verhaal - is het niet?
Dat zou ons zeker niet overkomen.
Laten we de parabel eens vertalen naar onze leefwereld.
De bruidegom zou Jezus kunnen zijn.
We wachten op Jezus al 2000 jaar en heel ons leven lang.
We weten ook heel goed wat Hij van ons verlangt:
Hij wil dat we leven naar zijn voorbeeld, onszelf wegcijferen, leven voor de andere, met liefde voor de medemens.
De olie voor de lampen staat voor in hoeverre je dat doet.
Die olie is de naastenliefde. Zonder de olie van de liefde blijft de lamp van het geloof onmogelijk branden.
 
Zonder daadwerkelijke liefde gaat het geloof dood. Als je niet leeft zoals je denkt, dan ga je denken zoals je leeft.
 
Zonder de liefde ga je leven als een ongelovige. Dan ken je God niet meer.
Als Jezus komt - en we kennen dag nog uur - dus bijvoorbeeld wanneer we sterven - dan wordt onze olie gemeten.
 
Op dat ogenblik is het te laat om olie te kopen. Je kan dat niet even goedmaken.
Daar gaat de kans om aan het feest deel te nemen. Je blijft buiten in het duister - met tranen en tandengeknars - lezen we ergens anders.
We weten dat al heel lang! Zijn we genoeg voorbereid? Hebben we genoeg olie? Hebben we genoeg naastenliefde?
 
Of zijn ook wij heel dom? Denken we dat we dit nog even snel op het laatste moment kunnen goedmaken.
 
Zeker in de tijd van vandaag moeten we ons ervan bewust zijn dat het laatste moment heel onverwacht kan komen.
 
Een hersenbloeding, een hartinfarct, een verkeersongeval, twintig jaar geleden een kogel bij het gaan naar de Delhaize, vandaag rellen of terroristische aanslagen.
Vele mensen denken: ik geloof in God en ik ga zelfs naar de kerk - dan is het toch allemaal in orde?
Dan luistert God wel naar me, wanneer ik Hem nodig heb.
Toch zo werkt het niet. God komt niet wanneer wij Hem nodig hebben, Hij komt wanneer het Hem uitkomt, op zijn eigen tijd.
 
Wij zijn waakzaam voor vele dingen: het verkeer, vuur, of onze rekening in de supermarkt wel klopt, dat men ons geen nadeel berokkent.
 
We weten van minuut tot minuut wat we op een dag moeten doen. Maar daar komt God dikwijls weinig in voor.
Daarom waarschuwt Jezus dat we God zullen mislopen als we niet bereid zijn om Hem een plaats in ons leven te geven.
Zijn we wijs of zijn we heel dom?
Hopelijk hebben we nog de tijd om olie te kopen.
 
 
 
 
 
 
 
 
 


Maak jouw eigen website met JouwWeb