C-13/03/2016 - 5e zondag veertigdagentijd
 
 
“ Ik wil Christus kennen,
ik wil de kracht van zijn opstanding 
gewaarworden, en de gemeenschap
met zijn lijden.
ik wil steeds meer op Hem lijken….”
                                                          ( Filippenzen 3:10 )
 
 
De tijd gaat snel…we gaan de vijfde week van de veertigdagentijd binnen….Goed dat we samen zijn, ieder welkom, het is nodig ons nog eens af te vragen: wat kunnen we extra doen om deze voorbereiding op Pasen wat meer in te vullen? 
Wie wil geloven vindt bij zijn gewone doen en laten van elke dag weinig steun. Maar we kunnen het nu al zeggen: Jezus, Christus is de onze……want alles van dit leven gaat voorbij en als de deur achter ons wordt gesloten, komt Hij ….. en ieder wil Hij ontmoeten en omhelzen en binnen voeren …om daar altijd te mogen zijn.
Nu mogen en ik zou zeggen: MOETEN we elke dag die we krijgen genieten, en er dankbaar voor zijn, en dan komt het op zijn tijd allemaal terecht.
We willen ons voorbereiden met onze schuldbelijdenis, ons innerlijk richten op de Heer….van wie Paulus straks in de tweede lezing zegt: Ik wil Christus leren kennen….
 
HOMILIE
 
Dierbare gelovende, op het eind van een lezing zeggen we steeds: Zo spreekt de Heer, of wel Woord van God….. En als alles van deze zondag gelezen is het de taak van diaken of priester om dat Woord van God voor ons NU VANDAAG te VERTALEN….Het lijkt op wat mensen doen die aan het zaaien zijn, en hopelijk valt het goed, en ik denk ook dat de Heilige Geest met ieder van ons bezig is, omdat we allemaal verschillend zijn.
Toen ik de lezingen had doorgelezen om me voor te bereiden op vandaag, viel er een zinnetje uit de tweede lezing me sterk op van Sint Paulus, die tegen ons zegt: “ IK WIL CHRISTUS KENNEN….
Voor mezelf dacht ik….. ja, al zoveel jaren ken ik Jezus, ga ik met Hem, spreek tot Hem bij het bidden, en ik praat al zo vaak over Hem….en toch: zegt Paulus: ik wil Christus kennen…..Toch nog meer? Ja, we weten dat zelfs mensen die al jaren verliefd met elkaar optrekken, ontdekken na zoveel tijd samen toch weer andere nieuwe dingen….
Ja, we kunnen dus zeggen: Ik wil Christus KENNEN, nog meer leren kennen….
En het verhaal van de vrouw doet ons Jezus anders naar hem kijken.
De Joodse wet waaronder Jezus is gekomen, had harde straffen, horen we in het verhaal….vrouwen die betrapt werden op overspel moesten met stenen doodgegooid worden…zoals dat nu in het Midden Oosten nog voorkomt…..Harde straf, die voor enkel ouderen moesten voltrekken.
Zo komen Schriftgeleerde die vrouw voor Jezus brengen….kijken of Hij zich aan de Wet houdt, ……
We kennen allemaal wat Hij doet….Hij zegt:laat degene die onder u zonder zonde is, als eerste een steen op haar gooien….Dan buigt Hij zich , Hij schrijft in het zand…en zegt niets meer….De mannen dropen een voor een af, bang misschien wat Hij over hen zou kunnen gaan zeggen?
Dan zegt Hij als ze alleen zijn…heeft niemand u veroordeeld? Ik veroordeel u niet, ga maar, maar zondig van nu af niet meer….
 
Hier zit God, zeg maar. En we zetten onszelf in dit verhaal….en tegen ons zegt Hij ook niet wat verkeerd was in ons leven……Hij schrijft in het zand, zoals wij mensen soms doen die zitten te luisteren naar een ander, en wat krabbelen op een stuk papier…
Ik heb vaak gedacht: WAT zou Hij nu toch hebben geschreven in het zand….
We kunnen alleen maar raden, maar nu denk ik het te weten….Hij schrijft de namen van die mensen, van die vrouw, van die aanklagers, mensen met hun leven, met alles wat God weet van ons….En God praat wat slecht is, niet zomaar even goed, maar wel schrijft Hij de namen, al die mensen die Hij in zijn hart draagt.
Conclusie: Ik wil Christus leren kennen…..Hij is dicht bij me, Hij ziet en weet alles van mij en van ons allen, ….. barmhartig is God, is Jezus, Hij heeft je in zijn hart.!