Sacramentsdag 2014

A-Sacramentsdag-22 juni 2014 - 12e zondag door het jaar
 
 
“ Wie dit brood eet,
zal in eeuwigheid leven.”
( Joh.6:58 )
 
Voor we er erg in hebben beginnen we de viering met te zeggen: WELKOM. Je zou kunnen zeggen: het klinkt vriendelijk en  beleefd, en zo bedoel ik het ook, maar het is net nog IETS méér: ik moet er ook mee zeggen: het is goed dat Jij en jij en u gekomen bent om samen met de anderen deze kant uit te kijken!
Ieder met ons geloof.....we dragen allemaal in ons de liefde van God, van Jezus, een  vlammetje, dat we hier mee brengen, en daarom juist ben je WELKOM omdat je hier wilt komen....om met jouw geloof de anderen te sterken...ja, ik geloof, ook, ik probeer dat, en ik zie dat de anderen er ook zijn.
Vandaag gaat het om Sacramentsdag, de tastbare aanwezigheid van Jezus.
We vieren het elke zondag, en de andere dagen......Maar toch nu nog eens extra om God te danken, om het kostbare nog eens extra te overwegen.
Beginnen we dan met God te vragen om vergeving, om wat we tekort doen aan Hem en aan onze medemensen.
 
HOMILIE
 
Ja, we vieren vandaag Sacramentsdag, terwijl we minstens elke zondag bij elkaar komen om dit grote geheim te vieren.
Het is een feest geworden destijds, denk ik, om in de zomer met de schat van ons geloof naar buiten te gaan, processie houden, een tocht naar buiten om ook te getuigen aan anderen dat we de Heer zo tastbaar beleven op onze toch door het bestaan.
Ik kan proberen om nu heel verheven dingen te gaan zeggen over de schat van het geloof, maar ik denk dat het goed is eenvoudig erover na te denken, hoe we ermee omgaan.
Laat ik dan positief beginnen met te zeggen, dat bij  de viering HIER, ook VANDAAG me altijd is opgevallen: uw aandacht, stilte, mee zingen of mee bidden....Als we beginnen aan de viering blijft de aandacht tot het einde.
 
Ieder van ons heeft al het geheim mee gekregen van onze eerste Communie. ER werd ons eerbied  bijgebracht, misschien vroeger hier en daar te veel gedresseerd, angstig gespannen......
Het aanpassen van de liturgie heeft op veel plaatsen toch veel slordigheid gebracht, en het feit dat de gelovigen heel weinig mee gekregen hebben, waar het om gaat: de Aanwezigheid van Jezus Christus.
 
God heeft met zijn komen onder ons Zich aangepast door in de bepaalde tijd te komen, en te leven en te sterven en alles van ons leven mee te maken......
En dus moest Jezus op een bepaalde tijd ook weg gaan, en een plaats aan de overkant voor ons klaar te gaan maken, zoals Hij zei.
En dus kijken we aan tegen de tekens die Hij naliet: wat brood, wat wijn.....En het is aan ons als kerkgemeenschap die tekenen aan te raken. die God, die we niet kunnen ZIEN met onze ogen.
We hebben het gehoord in de lezingen, bijvoorbeeld als Paulus ons nu weer zegt:
Het brood dat wij breken geeft gemeenschap met het lichaam van Christus....
 
En we zijn mensen, met mooie dingen, maar ook met slordige dingen... en nog van alles... Dat geldt voor alles, ....in de gewone gang van het leven, zijn we in een gezin groot geworden, en er zijn in ieders leven dagen  en misschien wel maanden dat het  allemaal zo zijn sukkelgang ging, vanzelfsprekend, en dan moest er eens wat bijgepraat worden, of een extra dag van verjaardag, of zoveel jaar getrouwd....kans om na te denken: hoe rijk we met de gewone dingen zijn....
Zo nu hier.... we komen naar voren, we kijken wat rond, we hebben allemaal als we bij elkaar komen , momenten dat we niet horen wat er eigenlijk gezegd wordt, of woorden van gebed gaan voorbij......
 
Vandaag dus Sacramentsdag....Dank U wel Heer God, dat U ons bij elkaar brengt....dat U ieder van ons aanraakt, zoals U dat kunt, en zoals U u aanpast bij onze persoon, die ieder is, maar ook dat we elkaar versterken door er te zijn zoals we het doen.
Dank u wel, maar U weet hoe velen niet meer komen, het niet meer weten, niet meer lijken geraakt te worden. Nee Heer, we oordelen niet, maar we roepen vandaag nog eens heel veel dank naar U toe, en vragen dat ook de anderen het mogen weten, zoals laatst een vrouw openlijk vertelde.....ik ging met mijn man af en toe mee.... ik keek maar rond en verbaasde me, ergerde me ... tot op een dag ik het echt pas hoorde voor de Communie: Zie, Kijk  dit is het Lam Gods ....... Ineens drong het binnen, en ik heb gehuild van dankbaarheid en dat Hij zo vol liefde is ook voor mij, en voor allemaal!