B-31/12/2017 - zondag onder het octaaf van Kerstmis
 
 
“De Heer heeft een vader aangesteld over de kinderen;
en de moeder recht gegeven over haar zonen….”
                                                                               ( Ecclesiasticus 3,2 )
 
 
OPENING
 
Het Feest van kerstmis houdt tot vandaag ons in de sfeer….. De Heilige Familie, …zoals we allemaal uit een gezin komen, er in leven.We komen vandaag het gezin van Jezus Maria en Jozef tegen in het voor hen toen gewone leven ….. De eerste zoon werd op een bijzonder wijze aan God opgedragen en toegewijd. We horen een goed verslag wat en hoe Joodse ouders dat toen deden….op naar de tempel in Jeruzalem….Wat daar gebeurde was anders dan wij nu gewend zijn, maar de ‘vertaling’ in onze dagen is nu : het opgaan naar de kerk voor de Doop van het kind en  ook het toevertrouwen aan Maria, de Moeder van Jezus nu.
In het evangelie komen we twee ouderen tegen, een man en een vrouw, die door de Heilige Geest…..ineens zien, dat dit kind heel bijzonder is voor God en de mensheid.
Ook Maria en Jozef , we zullen het horen, krijgen in hun geloof ook een bevestiging van de hele aparte roeping van hun kind : Jezus.
Gedag vandaag is bijzonder omdat we als gelovigen worden uitgenodigd thuis wat extra te vieren, dat we gezin zijn, bijzonder met elkaar verbinden door huwelijk en de kinderen.
Daarom willen we vandaag in de H. Mis alle gezinnen aan de lieve Heer opdragen, en hun liefde en eenheid onder elkaar opnieuw te bevestigen.
Beginnen we deze viering met te vragen om vergeving vooral als mensen met elkaar in het gezin.
 
HOMILIE
 
 
Beste mensen, we zouden van dat gezin , zoals we het stil hebben kunnen bekijken met Kerstmis, wel wat méér hebben willen weten en zien: de Heilige Familie!
Maar toch , we mogen mee kijken als Jezus wat groter is, en door zijn ouders naar de tempel wordt gebracht, om daar te worden opgedragen aan de Heer, en toegeheiligd, zoals dat met eert geboren  Joodse jongens volgens de wet moest gebeuren.
Al gebeurde de plechtigheid met Jezus nog in de oude tempel, we kunnen ons er meteen onze situatie indenken, waar hier in onze parochies ook de kinderen naar de kerk worden gebracht…….al is het niet alleen de eerste geboren jongens maar elk met vreugde ontvangen kind…..
De doop was er nog niet, en het offer bestond in dat Oude Testament  bij niet rijke mensen een klein offer van een koppel duiven.
 
Ik denk dat het vandaag een goede gewoonte is, om vandaag even stil te staan bij elk gezin waaruit ieder van ons is voortgekomen…..en bijzonder dat we met zorg omzien naar het grote goed van bij elkaar horen, dat kinderen liefde kunnen ervaren in de zorg en aandacht van hun ouders, en van elkaar als broers en zussen.
We kunnen het verhaal van deze dag echt wel eens samen overdenken:
Jezus, Zoon van God, heeft ons door zijn voorbeeld het GEZINSLEVEN willen heiligen…….Huwelijk , en het gezin dat daaruit groeit als een levensbron, is een afspiegeling van waar Jezus vandaag komt de Heilige DRIE ….Vader, Zoon en Heilige Geest……
Jezus komt hier op aarde leven in de relatie van drie personen, moeder, vader , kind!
Bij het huwelijk, maar ook bij toediening van het Doopsel, heb ik steeds, kijkend, voelend naar de toekomst van deze twee, samen op weg in de liefde, of: deze dopeling(e)……dat hij of zij het mag gaan maken, bij haar of zijn ouders en later in het maatschappelijke leven! Natuurlijk….
In het evangelie krijgen Jozef en Maria, niet alleen in de tempel bij de plechtigheid  zulke goede wensen, wat twee oude mensen, Simeon en Hanna, 
hun daar op die plek komen zeggen over hun Zoontje nu nog klein…Hij, die Jezus is het Licht van de wereld,  Hij zal Licht, Uitkomst brengen niet alleen voor de Joden maar voor alle heidenen…..
En Simeon echt zich ook tot zijn Moeder Maria, die dit kind mocht voortbrengen, maar de man kondigt er meteen bij: dat die Zoon het niet makkelijk krijgt, en ja u, als moeder : uw ziel zal doorboord worden van lijden……
En we weten ook van het andere  verhaal over Jezus, die enkele jaren kater in Jeruzalem achter blijft en zijn ouders zoeken hem drie dagen en dan staat er dat ze wat Hij hun aandoet niet begrijpen…en Maria bewaarde alles wat ze nu weer hoorde in haart hart.
 
Ja, hier dus het heilige gezin, ook naast hun geluk met elkaar, worden ze op het hart gedrukt, dat het leven van gehuwden en kinderen, ook moeilijke dingen te wachten staat….mensen, die zelfs soms elkaar niet begrijpen.
Pratend over het heilige verbond van Maria en Jozef, kijken we naar de huwelijken waaruit wij zijn geboren…..En ieder weet van mooie tijden en momenteel, maar ook van problemen en kijken, omdat e ZO VAN ELKAAR HOUDEN, en daarom de START DAMEN MAKEN.
We kijken even om ons heen…hoe weinigen trouwen , zoals we dat noemen voor de kerk; wat wil zeggen…..vertrouwend op het verbond van de twee die de handen in elkaar leggen , en  hun;Ja durven spreken……
Ik denk daar veel over na, en terugkijkend naar de lange geschiedenis met mensen, dat wij Priesters, het huwelijk met alle goede bedoelingen hebben mogen vieren met echtparen….maar teveel bleven stilstaan bij het uiterlijk, bij het gaan van de weg van de liefde, ook offers zal vragen, donkere momenten dat je elkaar niet verstaat, en
het leven van nu, ook afgelopen jaar nog, confronteert j met mensen die na lange tijd samen toch uit elkaar zijn gegaan…..en met mijn , en ij  vooral ook van kinderen….
Het lijkt of er een ziekte is gaan heersen….
Maar als je vraagt : hoe kan het? Nooit een oordeel over mensen uitspreken….maar, wat we vandaag kunnen en moeten doen: wijzen naar dat kleine gezinnetje dat god stichtte.
Daarom willen we vandaag al degenen die zich voorbereiden op een huwelijk als teken in de kerk van Liefde en menselijke onmacht die met de band met de Heer, hin ja durven zeggen…en al degenen die leven in de trouw van het grote verbond.
Jezus, Maria en Jozef, KOM, en help ons, en troost degene die vastgereden zijn en soms hopeloos rond kijken ?……Zoekend naar een nieuw begin ?
 
 
 
Als evenbeeld van God is ook de mens geschapen naar een ander ‘jij', naar de gemeenschap toe. De huwelijksliefde is in de volste zin menselijke liefde. Zij is gelijktijdig zintuiglijke liefde en geestelijke liefde. Man en vrouw schenken zich aan elkaar, helemaal en voor altijd, zonder een ‘indien', zonder een ‘ja maar'. Omdat werkelijke liefde trouw en eeuwig is, is elk huwelijk in wezen onverbreekbaar. Die onherroepelijke trouw en liefde maken het huwelijk tot een oord van menselijkheid, warme geborgenheid en veilige huiselijkheid. Daarom beklemtoonde de Paus onlangs: 'Je kunt niet op proef leven, je kunt niet op proef sterven, je kunt niet alleen op proef liefhebben, en je kunt ook niet op proef trouwen.' Liefde heeft iets met God te maken, en daarom staat God zelf ook borg voor de trouw van een christelijk huwelijk.
De voedingsbodem van elk huwelijk is de liefde tot God. Zeker, wij vinden in het evangelie niets over de moderne problemen van het huwelijk, over geboortespreiding of over woningnood. Maar het evangelie brengt ons telkens weer terug naar het uitgangspunt, het heilsplan van God. En daaruit moeten alle gevolgtrekkingen voor de meest verschillende situaties, waarin de gezinnen verkeren, getrokken worden. Gods plan is een plan van barmhartigheid, waarin elke mens evenwaardig is, waarin de ene mens geen heerschappij mag uitoefenen over de andere mens. Elk christelijk huwelijk kan zijn inspiratie in de heilige Familie vinden. Elk christelijk gezin is een huiskerk, een kerk in het klein. Dit is geen mooie manier van spreken, maar een werkelijkheid om van te leven. Wat in de Handelingen van de Apostelen te lezen staat over de eerste christelijke gemeenschap kan ook gelden voor elk christelijk huisgezin.
In elk christelijk huisgezin kan het woord van de Heer gelezen worden. Daar wordt ruimte gemaakt voor het gebed om steeds te zijn in de dingen van de Vader. Een gezin dat samen bidt, blijft samen. Het zal in het gebed de kracht vinden om alle spanningen en moeilijkheden te overwinnen.
In elk gezin wordt ook alles gemeenschappelijk gedeeld. Daar wordt bewaarheid wat Sint Paulus vandaag in de tweede lezing zegt: 'Doe dan aan, als Gods heilige en geliefde uitverkorenen, tedere ontferming, goedheid, deemoed, zachtheid en geduld. Verdraag en vergeef elkaar als de een tegen de andere een grief heeft. Zoals de Heer u vergeven heeft, zo moet ook gij vergeven. Voeg bij dit alles de liefde als de band der volmaaktheid. En laat de vrede van Christus heersen in uw hart.'
In deze geesteshouding ligt het redmiddel voor veel gezinnen die uit elkaar dreigen te groeien. Door de drukte en de spanningen van onze tijd zijn onze gezinnen veel te weinig een oase van begrip, liefde en geborgenheid voor allen.
Een christelijk gezin is ook bereid om openlijk getuigenis af te leggen van het geloof in Christus. Voor velen is het gezin de deur naar het geloof. Geloven doe je samen. De kinderen hebben het geloof van hun ouders nodig om zelf gelovig te kunnen worden. Elk gezin heeft de zending nodig om teken te zijn van Gods liefde voor deze wereld en om mee te werken aan Gods heilsplan. In zulke gezinnen zal men het kruisbeeld of het beeld van Onze-Lieve-Vrouw niet verbergen in de slaapkamer, maar zal men ervoor uitkomen dat Christus thuishoort in hun woning.
Elk christelijk gezin zal leven uit de kracht van het kruis. Ook een christelijk gezin is in verscheidene vormen getekend door het kruis. Het kan een ziekte zijn, een sterfgeval, werkloosheid of geestelijke overspanning en noem maar op. Ouders zullen lijden onder de onverschilligheid van hun kinderen, en kinderen zullen lijden onder het onbegrip van hun ouders. Maar de leden van een christelijk gezin zullen elkaar helpen in het kruis-dragen, en het kruis van Christus zal hen heiligen...
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 


Maak jouw eigen website met JouwWeb