A-03/09/2017 - 22e zondag door het jaar
 
“ Wie mijn volgeling wil zijn moet Mij volgen door zichzelf te verloochenen
en zijn kruis op te nemen.”
( Mt. 16: 24 )
 
 
OPENING
 
Het woord WELKOM, geven we nog meer betekenis…door even rond te kijken naar IEDER die er is……Juist omdat iedere gelovige die zondags binnenkomt  heel bewust de stap gezet heeft om mee te komen bidden en vieren en luisteren. Vroeger kwamen sommigen uit een gevoel van ‘  moeten, of plicht ‘, en dat gaf ook wel een steuntje, als je er  geen zin in  had.
Voor NU is het belangrijk om niet alleen te weten, maar dat ook te uiten of te voelen: ieder GELOOFT, Lieve Heer, Jezus onze Redder en Toevlucht…..en als iemand van ons zich niet lekker voelt of moeilijke dingen of verdriet door maakt, dan weten we van elkaar…..we dragen de lasten samen, en Jezus gaat voor op…….Ja, Hij als EERSTE  beladen met het kruis van ons allemaal.
Een goed gevoel dit alles…
Daarom willen we beginnen met God om vergeving te vragen , als we hem vergeten zijn, en aan elkaar en anderen: vooral in het geval van liefde en aandacht.
 
 
HOMILIE
 
 
Beste mensen: ik ben de week door naar vandaag, nu sta ik hier, en nu ik moet en mag proberen…..dat mag nog eens gezegd worden…..proberen om het WOORD van God VOOR ONS NU zo aan te raken, dat ieder er mee verder kan in het leven, juist met zijn geloof….en ik zeg er nog bij met Jezus dichter bij ons.
Jullie weten nog wel, dat het de vorige week ging over Petrus, die van Jezus een pluim  kreeg: omdat hij zo duidelijk zijn geloof uit sprak……Simon, jij bent voortaan Petrus, de rots , en op jou zal Ik mijn kerk bouwen……Die letters staan levensgroot afgebeeld in de koepel van de Sint Pieter.
Maar vandaag krijgt diezelfde Petrus een veeg uit de pan……
We horen in het verhaal van Mattheus, hoe Jezus met zijn vrienden op weg naar Jeruzalem is en dat Hij hen wil laten ontdekken: we zijn niet op weg naar een soort overwinning….en je moet weten dat die eenvoudige mannen ergens dachten en hoopten, dat Jezus een soort politieke overwinning zou gaan willen behalen in Jeruzalem…….tegen de Romeinen., en bepaalde leiders van het Joodse volk…..Ik vertaal het even: jongens jullie moeten weten, dat ik veel ga mee maken, Ik zal voor de joodse rechtbank meten komen, ik zal gegeseld worden en nog erger aan het kruis gehangen….en ik word dood gemaakt maar de derde dag zal Ik verrijzen…..
Dat laatste verstond Petrus maar amper, en Hij nam Jezus apart en zei:  dat mag niet zo, dat ze dat met je doen, dat moge God tegenhouden…..
En dan komen die woorden, heel anders dan vorige week…: tegen die Petrus , de rots, de man van de kerk …Ga weg Satan, terug….houd me niet tegen …ik moet de wil van God de Vader doen…..Ik kom aan het kruis te hangen!
Beste mensen……Wij vinden het soms zwaar om te GELOVEN…..dat het is zoals het gegaan is…..Ja, we hebben of hadden boven de deur van de kamer een kruis hangen…..we keken er soms naar op….en pijn had Jezus aan dat kruis niet meer……
Maar NU is geloven vaak toch MOEILIJKER….wat er in deze wereld gebeurt!
Wat en hoe mensen er eens streep door halen….dat kan niet zo, zoals Petrus al zei…….en mensen lachen er om…en we komen als gelovigen te staan voor nieuwe zware problemen, en mensen willen wetten maken, dat je wettelijk niet strafbaar bent als een vrouw haar kind  laat weghalen uit de schoot…en we kunnen bepalen als ik dood wil …en dan mensen die homo zijn……of niet weten vrouw of man te zijn…..Ik noem zo maar lukraak wat op.
En voor ik wat zeg wijs ik naar het kruis, naar Jezus, die nu tegen ieder zegt en tegen ons samen: Ik heb alles overwonnen ik heb het geleden, ik LEEF en zal jullie laten leven.
Geloven is  inderdaad soms moeilijk ….
Ja, ik pak er gauw de eerste lezing bij…Jeremia, eeuwen eerder….echt gelovig……maar uitgelachen om zijn geloof, of tegen gewerkt…..En dat moet wij nu eens goed lezen, al waren het onze woorden:
God, U hebt mij verleid…ik geloof in U, ik voel dat U er bent…en U trekt me, Ik wil geloven…..en Ik kan U niet laten schieten….
Maar om ons heen: de hele dag word ik uitgelachen om mijn geloof, ze spotten…..en MET DAT ALLES ga ik af en toe denken: met dat geloof  wil ik maar stoppen, het is niks ……IK spreek niet meer over U , God……ik laat het lopen….
En TOCH….dan komt er dat vuur  ergens in mij; in mijn hart, een brandend gevoel……ik moet U vasthouden, ik kan kan het niet doorstrepen….
Ja, zo het geloof leeft en het in ons komt, de ene keer meer dan de andere  het gevoel zoals bij Jeremia….
Ik wil proberen het te zeggen met een bede…Zie ons hier samen lieve Vader in de hemel, Jezus , wees onze Heer, laten we U ook blijvend trouw zijn en af en toe voelen en met elkaar delen……en kijk naar al die mensen….Och Heer het wordt beter en mooier onder ons, als ook de anderen geloven….Kom en sterk ons, net als bij Jeremia,  en ook hoe Petrus later het allemaal aanvaard heeft . Amen