B-23/08/2015  21e zondag door het jaar
 
"Waarop Jezus aan de twaalf vroeg:
Wilt gij ook soms weggaan?
Simon Petrus antwoordde Hem:
Heer, naar woe zouden wij gaan?......
Wij weten, dat Gij  de Heilige Gods zijt."
( Joh. 6:67-70 )
 
 
 
INLEIDING
 
Van harte welkom aan ieder!  Vroeger konden we ook begroeten  de mensen die op de kamer konden mee leven....technisch kan het nu niet meer, MAAR we dragen bewust ieder die er niet kan zijn van harte mee. We zij allemaal mensen naar wie we ook kunnen kijken en tegen onszelf zeggen: Ja, die is ook van God....Hij houdt ook van hen, Hij is er voor die andere persoon ....dat is een bijzonder gevoel, en zo gaan we dus verschillend, en toch bij elkaar horend naar die ene Heer, die ons vandaag zijn Woord geeft en Zich laat voelen in de Heilige Communie.
Bereiden we ons voor, met onze armoe even bewust te zijn tegenover de lieve God en tegenover de mensen met wie te maken hebben.
 
HOMILIE
 
Ja, de Woorden van Jezus hebben we waarschijnlijk al wel eens gehoord.....en ze klinken streng, voor sommigen, maar anderen voelen die woorden van Jezus : Wilt ook gij soms weggaan?.....als een geweldige teleurstelling ?
In het stukje van dit evangelie kunnen de toehoorders van Jezus  zijn woorden  niet aanvaarden, als Hij weer zegt: Ik ben het levende brood, en wie dit brood eet zal in eeuwigheid leven.....
Ja, die mensen kenden het verhaal over de tocht door de woestijn waarin God lange tijd van alles deed om  het Joodse volk onderweg te laten VOELEN, dat HIJ, GOD ZELF  met hen bezorgd bezig was, en Hij deed brood, manna  regenen....dat ze niet van honger  zouden omkomen.
 
Als Jezus dan zegt, dat  God, nu HIJ er is,  nog méér wil geven...en hier ben Ik dan en ik gaf jullie brood, toen we met zeer velen waren, om je ook nu te laten VOELEN, hoe God ieder Lief heeft....Maar Ik kom nog méér aan jullie mensen geven...Vertrouw je zelf maar aan Mij toe.....IK ben het brood van eeuwig leven.....Nee, ik kom niet alleen om jullie eten te geven en jullie zieken te genezen en pijn weg te nemen, want wat Ik kan geven gaat toch eens allemaal hier voorbij...ER is meer: ik ben het eeuwige Brood, ik Kom je de toekomst geven, zelfs als dit leven voorbij is...., gekomen...om leven te brengen...
 
Maar ze kunnen het maar niet snappen.....En dan zegt Hij....Ik kom niet dwingen, ik bied het maar aan...: en Hij zegt tegen de enkele leerlingen die over zijn....: willen jullie ook weg gaan?
 
Dit verhaal kunnen wij mensen van nu, heel goed indenken....veel scherper dan een veertig, vijftig jaar geleden.....we leven tussen mensen, die ook van Jezus weglopen, omdat het toch niet kan: dat geloof, en dat eeuwig leven....en de massa's mensen zijn weggegaan, uit laten schrijven zelfs, ....ik wil niets met kerk of Jezus te maken hebben, anderen, hebben eigenlijk het woord van God niet meer verstaan...ze weten niet eens waar het werkelijk over gaat.
En toch heb ik vorige week nog tegen de mensen in de kerk van Aalst....jullie met veel minder, jullie zijn niet het overschot, een laatste rest, en na jullie is het helmaal afgelopen....
Je kunt je voorstellen als ouders hun kinderen begeleiden, school, gaan leren, woorden hoe je met elkaar  in liefde om moet gaan....en hoe velen voelen wat Jezus hier voelt...... en je zou dan ook zeggen: willen jullie ook nog weg gaan?
Verdriet om in de steek gelaten te worden van wat jij  belangrijk vind...
Jezus kan nu niet meer pijn voelen zoals toen, maar hij voelde ook toen al als zoon van God al die mensen van alle tijden die gegaan zijn....
En ook nu blijft Hij roepen....IK ben er voor jullie, ik ben het brood van eeuwig leven...je hoeft niet veel te doen, roep me bij mijn naam Jezus, en ik ben er al, en Ik zal je niets dwingen maar zachtjes eerst vertellen hoe jij belangrijk voor me bent, alles voor me bent...Ik heb voor jou aan het kruis gehangen,dat jij anders en beter zou leven...en de dingen die je hebt, goed, als je genoeg hebt van alles, dat gun Ik iedere mens, maar in de diepte van je hart kan veel meer. jullie leven als man en vrouw, als kind, als zieke ,als gevangene, niemand hoeft in de jou te staan...Ik kom
 
Vroeger was het zo, dat we konden luisteren naar goede woorden, maar nu als we dit horen voelen en weten we dat we dat goed nieuw moeten verder doorgeven aan de mensen, de kinderen, aan ieder aan wie je begint een vriendelijk woord te geven.
 
Daarom mogen wij hier: samen, tegen Jezus zeggen, wat Petrus toen ook al zei: Heer, U ook in de steek laten? Naar wie zouden wij anders gaan, want uw woorden zijn woorden van eeuwig leven.!
 
 
 
 
 


 
 

Maak jouw eigen website met JouwWeb