A-17/09/2017 - 24e zondag door het jaar
 
“ Zo lang wij leven, leven wij voor de Heer,
en sterven wij,
dan sterven we voor de Heer;
of wij leven of sterven, Hem behoren wij toe.”
( Rom. 14: 8 )
 
 
 
(Vergeving 7x70x altijd) 
 
INLEIDING
 
Als we hier zo bij elkaar komen, elkaar aankijken, dan lijken we het maar gewoon te vinden, maar we hebben iets met elkaar…en als we WELKOM zeggen  dringt het even echt door…We zijn geen familie, sommigen kennen elkaar wat meer op afstand, vriendelijk, goed gezind…..Dan weet je het weer: we zijn allemaal gedoopt. We zijn allemaal na onze geboorte apart genomen, en een voor een aan Jezus gegeven, aan de goede God, terwijl onze naam werd uitgesproken. 
Ik denk wel eens, bij het binnenkomen,  zouden we ieder willen kunnen noemen…..nog eens. In sommige kerken gaat de priester of dominee aan het eind van de viering bij de deur staan, om ieder bij het heengaan te danken dat je kwam mee bidden en luisteren naar Gods Woord en zo wensen gelovigen ook elkaar een goede nieuwe week door.
Het Woord van God zegt vandaag ons enkel dingen: van hoe met elkaar om te gaan……Maar let op bij de tweede lezing: wij leven of sterven, we behoren
Jezus toe.
Beginnen we daarom met ons te zuiveren van onze tekorten aan liefde en daden.
 
 
HOMILIE
 
Beste mensen, 
God spreekt ons  vandaag aan met de eigen woorden van Jezus, eerst aan Petrus en dan met de bekende parabel. Ik heb, net als andere gelovigen, vanaf 1953 sinds ik priester ben, geluisterd naar dezelfde woorden….als ik de preekbeurt niet had…. het verhaal boeit wel: de vraag van Petrus,  en :Jezus’ vergelijking over hoe mensen , ook in deze tijd,  omgaan met vergeving?
Op deze zondag zou ik eerst met u en jullie willen teruggaan naar de tweede lezing; Niemand leeft voor zichzelf….bekende woorden van Paulus, die in onze tijd op muziek gezet zijn en vaak worden gezongen bij een uitvaart.
De tekst eindigt met de woorden:
“ Zo lang wij leven, leven wij voor de Heer,
en sterven wij,
dan sterven we voor de Heer;
of wij leven of sterven, Hem behoren wij toe.”
( Rom. 14: 8 )
 
Ja, voor we de twee verhalen uit het evangelie gaan lezen, mogen we dit eerst nog eens toelaten in ons hart……WIJ hier ALLEN EN IEDER: aan Hem, Jezus behoren wij toe.
Hij spreekt tot ons, en tot ons samen…..
Als ik als priester me voorbereidt op de teksten van deze zondag, dan kun je er van alles uit ons leven  van nu bij gaan halen, …en dat kan helpen om ook door ons leven iets er uit te halen hoe ik er beter van word in mijn omgaan met elkaar bijvoorbeeld……Maar een tekst opschrijven, …is het zo goed…de ene keer  gaat het sneller dan de andere….Als op eind een punt en AMEN op papier staat, kun je denken….dat is toch wel goed !
En als ik dan tussen de mensen sta met mijn woorden……Sta ik nu mijn eigen woorden te zeggen, of ben ik vergeten…..eerst naar Hem te kijken.
Wat wil U door mij aan deze mensen zeggen?
 
En dan komt onder ons Petrus met de vraag: als iemand van de mensen iets tegen mij doet: hoe dikwijls ik zo iemand vergeving moet schenken? Zeven keer…..? Stel je voor……iemand die je toch al niet ligt….ook nog zeven keer vergeven.
Tegenwoordig is er een programma van de EO, waarin iemand naar een familie gaat, waar ze al heel lang NIET VERGEVEN hebben……Praten? De man gaat praten, dat wel, ….en ieder heeft gelijk, en het stokt…en hij probeert dat ze ergens in een zaaltje bij elkaar komen, samen eten….
Het is duidelijk dat die het meest  er onder geleden heeft misschien wel vergeving  gekregen, maar  hoe verder?
De man van de EO weet ook, wat wij hier weten…we brengen er niet zoveel van terecht….er hoeft er maar één te zijn die zegt: vergeven? Ja dat wel, maar VERGETEN doe ik het nooit….
We moeten terug naar de tweede lezing kijken…..”of we leven of sterven, maar HEM behoren wij toe. “
 
Jezus laat dat zien in de  parabel over de  twee mannen die allebei een schuld hebben, maar om ons mensengedoe duidelijk te maken, vertelt Jezus over twee die een schuld hebben, de een ontzettend groot, de andere een schuld van een paar tientjes…..
Ik heb dat nog al eens met mensen zien gebeuren……bij mensen met een kleine beurs en die kleine schuld drukt ook al zwaar…..En hoe groot de vreugde er is, als er een streept wordt gezet, de rekening verscheurt…ze kunnen, de alleenstaande moeder met haar jongens, zuchten….
 
Maar de andere….een man met een miljardenschuld, ja, hij kan ook even klein zijn, want achter de schuld  is alles voorbij zijn rijke bestaan, zijn stand en zijn huis en de limousine…..Och Heer, ik wil graag alles betalen, maar wilt u me wat tijd geven….Ik heb het er zo benauwd mee, en mijn vrouw en kinderen…..De persoon uit Jezus verhaal krijgt van de grote man : een streep door al jouw schuld…ik praat er niet meer over…..
 
Ja, en dan kan hij naar buiten , vrij en wel. Komt daar dat arme mens hem tegen, met die paar tientjes…..Hij er op af…ik heb zoveel van je tegoed, betalen, of op straat terecht komen, zo kunnen we het vertalen…..
Als anderen dat zien of horen gaan zij naar de grote BAAS…die man heb je alles vergeven en kijk wat hij nou met die arme doet!
Ja, en dan roept de BAAS hem terug….Heb ik je…..Nee, nou je zo doet met een andere mens die je weigert de schuld te vergeven, door ook die te strepen….Nu kom ik terug op mijn vrije besluit…….
Waarschijnlijk voelen WIJ ons safe na dit verhaal….na de vraag van Jezus: hoe ver moet ik gaan met vergeven?
Het gaat bij ons niet over zoveel miljarden….maar bij mensen kan het gaan om de schuld iemand bezorgd door pesten, of negeren of een ruzie ooit….
Maar klein rood staan kan ons ook gebeuren…..en je hoopt op vergeving…..
 
Ik eindig met samen met U en jullie op te zien naar Jezus, die alles vergaf: ze weten niet wat ze doen…..Hij die vandaag geschreven staat boven ons  leven, ja van ieder van ons….of we leven of sterven: aan Hem behoren wij toe.
Hij staat er, als de deur van ons leven hier zachtjes dicht wordt gedaan….Kom maar binnen……en heb je nog ergens wat schuld achter gelaten……Geef vergeving, vraag vergeving.
Alle praat over vrede en vredesweek zelfs…..het kan allen met die naam: Jezus. Amen
 
 
 
 
 
 
 
 
 


Maak jouw eigen website met JouwWeb