Wonderen toch ook nu!!

Toen ik in 1981 voor het eerst in Paray-le-Monial kwam kreeg ik ook te maken met ‘wonderen en tekens’, zoals ik daarvoor  denk ik nooit had meegemaakt.

Ik kom hier voor velen, ook dus gelovigen, ja zelfs bisschoppen, op glad ijs.
Je wordt raar aangekeken als je thuis zou komen met de boodschap, dat je wonderen hebt zien gebeuren.
Het vraagt wat nadere uitleg omtrent het gebeuren in Paray-le-Monial. Sinds de jaren zeventig  van de vorige eeuw kun je spreken van een geweldige opleving van de verering van Jezus’ Hart aldaar. Het aantal jaarlijkse bedevaarders was sinds de jaren daarvoor sterk teruggelopen.
Juist in de jaren zeventig koos de toen nog jonge Gemeenschap Emmanuel voor de geregelde bijeenkomsten voor retraites en voor ieder openstaande midweken.
Deze Gemeenschap was en is een zogeheten charismatische Gemeenschap. Ik kan het alleen maar even aantippen, dat een charismatische beweging in die jaren ontstond eerst onder studenten van een universiteit in Amerika, en later ook in Europa katholieken (maar ook buiten die kerk tot op de dag van vandaag ook).
 
Voor de doorsnee katholieken, waar ik ook bij hoor, was spreken over ‘charisma’ (bijzondere toerusting van Gods genade) helemaal niet gebruikelijk.Zo werd er in de tijd van mijn theoloische opleiding over charisma's gesproeken als: een gaven voor de eerste Kerk, dus in het begin!
Charisma’s zijn gaven van de Heilige Geest, die je onder andere in de brieven van St. Paulus uitvoerig besproken kunt vinden.
Maar, de Bijbel wordt nog altijd weinig gelezen, en degenen die een wat verdere opleiding kregen in de theologie en Bijbelstudie, ook daar kwam charisma niet aan bod. Misschien bij de toelichting op heiligenlevens.
Ik herinner me nog goed, dat een exegeseprof  bepaalde hoofdstukken van de brieven van St. Paulus oversloeg, met de toelichting: dat was alleen van toepassing bij de eerste Christenen.
 
Charisma’s nader bekeken
 
Ik kan niet beter doen, dan hier even met u in een paar teksten van St. Paulus te duiken. Deze woorden komen misschien wat onwennig over, want ook hier geldt weer, dat de doorsnee katholiek, van vroeger zeker! bescheiden bleef staan bij wat kennis en wetenswaardigheden.
Bijvoorbeeld: God één God, die is Drie Personen dragen we wel als moeilijk mee: Vader, Zoon en Heilige Geest.
 
Sint Paulus schrijft aan de pas gestichte, heel jonge parochie van Korinthe, dat lijkt op een “Rotterdam” van nu door alle scheepvaart en activiteit, die mensen van allerlei volken daar samen bracht, en die vond hij ook in de kerk.
“Over de gaven van de Geest moet u het volgende weten. .....Er zijn verschillende gaven, maar de Geest die ze geeft is een en dezelfde.... Zo krijgt de een van de Geest de gave om wijze raad te geven,een ander heeft de Geest om kennis over te dragen, en een derde legt door de werking van diezelfde Geest een groot geloof aan de dag.
Anderen krijgen door de ene Geest gaven om zieken te genezen, of krachten om wonderen te doen, weer anderen de gave om uit naam van God te spreken, goede geesten te onderscheiden van duivelse,  zich te uiten in vreemde klanken, of de betekenis van die vreemde klanken uit te leggen. Maar al die gaven zijn het werk van een en dezelfde Geest die eraan iedereen van uitdeelt, zoals Hij wil.”
 
Ik heb de genoemde gaven even onderstreept. Gezien het povere voorbeeld over de gaven die kunnen worden gedeeld als christenen bij  elkaar zijn.
Gezien de moeilijke tijden die we doormaken zeg ik nog eens hardop: we zijn geroepen, deze en ander teksten uit de Bijbel te overwegen, en te bidden om de gaven van Gods Geest voor ons nu.
Alleen praten en verkondigen lijkt bij de moderne mens niet meer naar binnen te kunnen. Moge de Heer, zoals we het lezen in het evangelie, onze noden zien, en de hand opleggen, ons aanraken.
Mogen we in onze gebeden daarom blijven vragen, zelfs zeurend zoals de vrouw de Kanaänitische,
“Heer, Zoon van David, help mij! “
 
 
 
 
 


 
 

Maak jouw eigen website met JouwWeb