“ Hij riep uit: ‘ Ik zie de hemel open en de
Mensenzoon staande aan Gods rechterhand.’ “
“Zie Ik kom spoedig en mijn loon breng ik mee....”
( Openb. 22:12 )
 
 
 
 
 
 
Inleiding
Van harte, ja dat zeg je even zo maar.... en dus niet gewoon allen Welkom maar van harte…!Ik bedoel ermee, dat ik het gevoel heb, blij ben, dat ieder hier is, en dat ik elke persoon van harte mag zeggen: het is goed dat je er bent! En niet te vergeten degenen die van uit uw kamer met ons mee leven en,  dus ook bij ons horen!
We leven nog volop in de tijd van Pasen, ja de mooiste weken van het jaar, ook buiten in de natuur: we worden open gemaakt voor het Leven, leven in ons, leven in bloemen en beestjes, groot en klein, maar ook worden we versterkt door dat JEZUS, ons doet hopen op eeuwig leven.... voor als onze tijd er is, en nu al voor die ons dierbaar zijn.
We gaan luisteren en ik zou zeggen: proberen te kijken in wat we vandaag lezen.
Bidden we dat God ons hart vrij maakt om helemaal voor Zijn Woord en komst open zijn.
 
HOMILIE
 
Nog even wat ….op deze vrijdag na Hemelvaart….
Het is als je het zo maar hoort….een AFSCHEID….. We weten allemaal wat dat gevoelig kan zijn…Het is voorbij, die mens zien we niet meer terug…en we bewaren vooral als het gaat bij afscheid door sterven, we bewaren foto’s. dingetjes die ons nog iets laten voelen van Hem of haar die weg is…..
 
Afscheid is toch eigenlijk geen echt afscheid…..Jezus blijft bij ons….hij zegt de laatste avond met de leringen tegen de Vader….Hij durft hardop bidden mei eigen woorden: dat zij die Gij Mij gegeven heb mogen zijn waar ik ben.
Daar moeten we toch even bij nadenken, dat die woorden niet bedoeld zijn voor : als dit leven voorbij is, als we naar de Hemel gaan en Hem echt zullen zien….
Maar de meesten om ons heen zeggen het meer en meer, zo bezig met dit leven, al is er weinig te beleven aan vreugdevol uitzicht op vele dagen…..
ZE hebben afscheid genomen, van die Jezus, die er dan wel ooit was maar niet zoals men verkondigt in de kerk……
 
En toch…..Er is gekozen voor de eerste lezing met het getuigenis van de eerste diaken Stefanus…..Hij is gepakt en gearresteerd, hij wordt ter dood veroordeeld, zoals na hem nog heel velen…want hij mag niet geloven dat Jezus wel niet zichtbaar, maar toch bij en met ons is.
En hij wordt bekogeld met stenen, die hem zullen gaan doden …. En dan staat erbij wat tot op onze dagen doorklinkt….Hij krijgt hulp van de Heilig Geest, en een tipje werd opgelicht van wat DAAR is, en Hij ziet het licht van God en Jezus, di staande aan Gods rechterhand……
Als hij dat uitroept gaat de woede van zijn tegenstanders ten top …. en als de stenen hard hem raken, roept hij nog: ontvang mijn geest en reken hun deze zonde niet aan!….
 
Dat verhaal kun je gelezen na het verhaal van de hemelvaart, het afscheid van Jezus, en toch zijn het woorden, die er in snijden ook NU BIJ ONS….WE KRIJGEN JUIST DIT WOORD…..Jezus is er, we zien hem niet zoals toen Hij op aarde was, , maar straks in de hitsige en de beker, en als er iemand de ziekenzalving krijgt, en als mensen trouwen en de ring aanschuiven….God heeft door Jezus in en onder ons…
Ik zie de hemel open….. het komt nu nog voor dat mensen aan het eind van hun leven zoiets krijgen en ik denk dat het MEESTAL DOOR GOD gegeven wordt voor die achterblijven.
Mijn moeder verteld nog dikwijls over het sterven van mijn Brusselse oma, die ik nog gekend heb, ik was amper drie jaar….. Ze stierf bij ons in huis….en op het laatst was ze weg, al dacht men….maar ineens komt ze omhoog, de armen uitgestrekt …… en kijkend naar wat naar boven en zegt: kijk toch eens….en toen zakte ze gestorven in de kussens terug.
Ik hoopt en bid om tekens voor de mensen die het moeilijk hebben met geloven en met de lieve Heer……
 
 
 
 
 
 


 

Maak jouw eigen website met JouwWeb