C-26/12/2018 - TWEEDE KERSTDAG 2018
 
 
 
 
“Maar Stefanus, vervuld van de Heilige Geest,
staarde naar de hemel en zag Gods heerlijkheid
en Jezus, staande aan Gods rechterhand,
en hij riep uit:
Ik zie de hemel open
en de Mensenzoon staande aan Gods rechterhand.”
( Hand. 6:8-10. en 7:54-60 )
 
 
 
 
 
INLEIDING:
 
Ja, we hebben het allemaal al jaren zo beleefd, wij die graag de twee kerstdag  ook willen vieren,MET het kind Jezus voor ons, onze gedachten, en ook MET de eerste martelaar die in de Heilige Schrift beschreven staat: Stefanus, de diaken.
Bij het voorbereiden werd de aandacht getrokken door de woorden van Stefanus uit de eerste lezing…..
De man die Jezus aan het  verdedigen was, ging zo op in het verkondigen van onze Heer, dat Hij  vervuld werd van de Heilige Geest, en de werkelijkheid van de levende Jezus, nu ten hemel opgenomen, ….. en Hij ziet Jezus,  de hemel open en de Mensenzoon staande aan Gods rechterhand……een visioen…!…. (Hij lijkt daarbij  te vergeten, dat ze hem, hun broeder naar het leven staan, de zware stenen al in de hand….en bij de kleren die ze voor hun karwei uittrekken, zit de jonge Saulus
instemmend al te wachten.)
 
Ja, we hebben het te danken aan Franciscus: de kerststal……Uit de verhalen denken we, dat zijn eerste Kribbe een levende Kerststal was… In elke parochie staat een kerststal op ons te wachten die uitbeelden van de levende God, die hun mensheid, vlees en bloed heeft aangetrokken.
Jammer heb ik gezien, dat na de nachtmis de meeste gelovigen haast lijken te hebben naar huis te komen……En zo laten ze, ondanks Franciscus, een kans liggen……
Wij hebben de kans genomen naar de stal te gaan kijken, en nu nog eenmaal, kijken we elkaar aan, en we kunnen precies vertellen wat we gezien hebben: een KIND geboren, in de kribbe, zijn ouders, de herders, en de Wijzen nog op een afstand gezet. WE kijken naar het kind…..al was het een levende stal….
God is mens geworden…..
We kijken….en dat is goed,…… Maar toch vergeten we iets.
Een levend mensenkind in de handen mogen houden, aankijken, warmte voelen…..de oogjes even open naar een eigen, niet na te maken, echte wereld…..misschien lacht het al.
Ja, zo geeft Jezus mensen van NU ons de kans…..ons voor de Zoon van God te openen.
Als we het kind terug gegeven hebben, is een verhaal voorbij.
TOCH zijn we iets vergeten dat de MENS VAN NU vergeten is……
God, die mensgeworden is, vraagt niet alleen van ons dat we Hem aankijken, en als we volwassen zijn dat we willen en moeten bidden en zingen….
Hij wil ook naar ons kijken….
Het is net al als in de Sint Jan hoog in de koepel….het grote oog……nee, God kijkt naar ons, of we het goed maken, met alles wat we als deze mens zijn….
 
En dat kijken van Jezus gaat over alles van ons heen zoals we vandaag dat mogen zien bij Stefanus!
Ja, Jezus ziet als kind in de stal om zo te zeggen: de dood tegemoet….en tegelijk, zo ook met ieder aangepast…..de toekomst
en zoals Stefanus ervaart
de hemel al open, en de Mensenzoon
aan de rechterhand van de vader Gods..
 
Ja, kijken, voelen, Iemand die naar ons kijkt en mee voelt…..
ik vond een gedichtje toegeschreven aan Mahatma Gandhi
 
Het wonder van Kerstmis:
 
Ik heb gehoord dat velen van jullie
zitten te wachten op een wonder,
een wonder dat Ik, God, de wereld zal redden.
Hoe zou Ik moeten redden, kijken, voelen zonder jullie handen?
Hoe zou Ik moeten rechtspreken zonder jullie stem?
Hoe zou Ik liefhebben zonder jullie hart?
Vanaf de zevende dag heb Ik alles uit handen gegeven heel Mijn schepping,
niet jullie, maar IK wacht op een wonder!
 Amen